прасця́г, ‑у,
Свабодны, вялікі прастор; шыр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прасця́г, ‑у,
Свабодны, вялікі прастор; шыр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пікіро́ўшчык, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праві́снуць, ‑не;
Апусціцца, прагнуцца пад цяжарам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́лгебра, ‑ы,
Вялікі раздзел матэматыкі, які вывучае агульныя законы дзеянняў
[Араб. al-găbr.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аплікату́ра, ‑ы,
1. Спосаб размеркавання пальцаў, найбольш зручны пры ігры на музычных інструментах.
2. Лічбавае абазначэнне
[Ад лац. applicare — прыладжваць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бяссла́ўе, ‑я,
Няслава, ганьба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
валяр’я́нка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іх,
1.
2. У значэнні прыналежнага займенніка: які належыць ім; іхні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адрыпе́ць, ‑піць;
Перастаць рыпець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адыхо́дная, ‑ай,
Малітва, якую чытаюць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)