захаладзі́ць, ‑ладжу, ‑лодзіш, ‑лодзіць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
захаладзі́ць, ‑ладжу, ‑лодзіш, ‑лодзіць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
журлі́васць, ‑і,
Уласцівасць і стан журлівага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
завярша́льнік, ‑а,
Той, хто канчае, завяршае якую‑н. справу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замаро́ка, ‑і,
Тое, што і замарачэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гро́знасць, ‑і,
Уласцівасць грознага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жвя́канне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калектывісты́чны, ‑ая, ‑ае.
Заснаваны на прынцыпах калектывізму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кары́снасць, ‑і,
Уласцівасць карыснага (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
легітыма́цыя, ‑і,
1. Пацвярджэнне ці прызнанне за кім‑н. якога‑н. права; дакумент, які пацвярджае
2. Узаконенне пазашлюбных дзяцей у буржуазных заканадаўствах.
[Ад лац. legitimus — законны, правамерны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лясь,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)