bristle​2 [ˈbrɪsl] v.

1. натапы́рыцца, падня́цца ды́бам (пра поўсць)

2. раззлава́цца, раз’ю́шыцца

♦

bristle with smth. fml быць у вялі́кай ко́лькасці, у даста́тку;

The task bristles with problems. Гэтае заданне поўнае цяжкасцей.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rove​2 [rəʊv] v. fml

1. вандрава́ць; бадзя́цца, блука́ць;

He roved in every land. Ён усюды пабываў.

2. блука́ць (пра вочы, думкі);

His eyes roved over the pictures. Яго позірк блукаў па карцінах.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

running​2 [ˈrʌnɪŋ] adj.

1. бягу́чы;

a running commentary рэпарта́ж (з месца падзеі);

running events бягу́чыя падзе́і;

running repairs бягу́чы рамо́нт

2. цяку́чы (пра ваду);

running water водаправо́д; прато́чная вада́

3. бесперапы́нны; паслядо́ўны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sputter​2 [ˈspʌtə] v.

1. плява́цца, пы́рскаць слі́наю;

sputter with anger плява́цца ад зло́сці

2. шыпе́ць, сквірчэ́ць; трашча́ць; фы́ркаць (пра матор);

The fat was sputtering in the frying-pan. Сала сквірчэла на патэльні.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

squeamish [ˈskwi:mɪʃ] adj.

1. : feel squeamish нудзі́цца

2. даліка́тны, разбо́рлівы; крыўдлі́вы; нерво́вы

3. скрупулёзны; прынцыпо́вы, карэ́ктны (пра прынцыпы, мараль і да т.п.);

He’s very squeamish about honour. Ён вельмі прынцыповы ў пытаннях гонару.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уні́з прысл nach únten; hinúnter, hináb (у напрамку ад таго, хто гаворыць); herúnter, heráb (у напрамку да таго, хто гаворыць);

спуска́цца уні́з hinúntersteigen* vi (s), hinúntergehen* vi (s);

уні́з па схо́дах treppáb;

плы́сці уні́з па цячэ́нні flussáb(wärts) stromáb(wärts) schwímmen* (пра плыўца); mit dem Strom schwímmen* (пра бярвенні, плыўца і г. д.); flussáb(wärts) [stromáb(wärts)] fahren* (пра судна ці чалавека на судне);

уні́з па Дняпры́ den Dnepr ábwärts;

зве́рху уні́з von óben nach únten; von óben heráb

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

зімава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; незак.

1. Жыць дзе‑н. зімой, заставацца дзе‑н. на зіму. Зімаваць на палярнай станцыі. □ На пустых званіцах зімавалі кажаны. Чорны. Цэлае мора высокай парыжэлай травы засталося зімаваць .. [на балоце], бо сюды не зойдзе ні гавяда, ні чалавек з касой. Колас. // Быць пакінутым на зіму, у племя (пра жывёлу). Зімавала дваццаць авечак.

2. Пераносіць холад, знаходзячыся ў грунце (пра расліны). Яравыя культуры ў нашых раёнах не могуць зімаваць.

•••

Зіму зімаваць — перабываць дзе‑н. зімовы час.

Пазнаць, дзе ракі зімуюць гл. пазнаць.

Паказаць, дзе ракі зімуюць гл. паказаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жы́лісты, ‑ая, ‑ае.

1. З выпнутымі жыламі, венамі. Выцяг[нуў]шы з каўняра абавераную жылістую шыю, Карпенка азірнуўся на пераезд. Быкаў. [Сцепаніда] села на крэсле, злажыўшы свае смуглыя жылістыя рукі на грудзях. Ермаловіч. // З вялікай колькасцю сухажылля (пра мяса).

2. Сухарлявы, мускулісты (пра чалавека, часткі яго цела). Кузня працавала амаль круглы год. У ёй жылісты і сухі, як яловы корч, Апанас Шведзік.. гахаў молатам. Даніленка.

3. Разм. Моцны, дужы, вынослівы. — Трэба будзе працы прыкласці, каб вярнуць зямлі даваенную сілу, урадлівасць. Палітая крывёю, яна высмакча і поту нямала... Але нічога, мы народ жылісты. Выцягнем. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вядо́ма,

1. безас. у знач. вык. Аб наяўнасці якіх‑н. звестак. Імя гэтага чалавека было вядома таму, хто хоць зрэдку чытаў сельскагаспадарчую літаратуру. Сабаленка. [Кавалёва] усміхнулася, схавала насенне ў кішэню і прамовіла: — Мне ўжо ўсё вядома. Дуброўскі.

2. у знач. пабочн. Зразумела; канечне. Я быў за старшага ў атрадзе і, вядома, усе чакалі маёй каманды. Якімовіч. Хацелася мне, вядома, пачуць ад Коласа нешта незвычайнае, важнае. Брыль.

3. часціца сцвярджальная. Бясспрэчна. Ты напішаш мне? — Вядома, напішу.

•••

Аднаму богу вядома — пра тое, што нікому не вядома.

Як вядома (у знач. пабочн.) — пра тое, што ўсе ведаюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гатава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Варыцца (пра ежу). На кастры ў чыгунку гатавалася юшка. Гамолка. // Кіпець, кіпяціцца (пра ваду, чай).

2. да чаго або з інф. Разм. Рыхтавацца да чаго‑н., наважвацца зрабіць што‑н. Гатавацца да ад’езду. // Вывучаць што‑н., рыхтавацца да якой‑н. дзейнасці. Новае месца, новыя людзі і тая работа ў школе, якую трэба было распачынаць на гэтых днях і да якой .. [Лабановіч] так доўга гатаваўся, — усё гэта займала яго думкі, і яму было лёгка і добра. Колас.

3. Зал. да гатаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)