вінагра́дар, ‑а, м.

Той, хто разводзіць вінаград.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вінаро́б, ‑а, м.

Той, хто займаецца вінаробствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуглевыпа́льшчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца вуглевыпальваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбіра́льшчык, ‑а, м.

Той, хто выбірае бульбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэ́рн, ‑а, м.

Той, хто праходзіць інтэрнатуру.

[Ад лац. internus — унутраны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ірыга́тар, ‑а, м.

Той, хто займаецца ірыгацыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кадыфіка́тар, ‑а, м.

Той, хто займаецца кадыфікацыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канапа́тчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца канапачаннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канарэ́ечнік, ‑а, м.

Той, хто гандлюе канарэйкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геолагаразве́дчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца геолагаразведкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)