Verbum

затрапята́цца, ‑пячуся, ‑печашся, ‑пачацца; зак.

Пачаць трапятацца. // Страпянуцца некалькі разоў запар. Нешта зашоргалася, затрапяталася, а потым ураз трывожна піснула. М. Стральцоў.

захму́рыцца ​¹, ‑рыцца; зак.

Зрабіцца хмурным. Далягляд захмурыўся. □ Ад самоты захмурыўся Твар дзявочы. Кірэенка.

захму́рыцца ​², ‑рыцца; безас. зак.

Пачаць хмурыцца.

захрапці́, ‑пу, ‑пеш, ‑пе; ‑пём, ‑пяце; пр. захроп, ‑храпла, ‑ло; зак.

Разм. Пачаць храпці. // Прахрапці. Жаробка захрапла і скочыла ўбок. Чорны.

зачадзі́ць ​¹, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Разм. Напоўнілі, чадам, дымам; задыміць.

зачадзі́ць ​², ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак.

Разм. Пачаць чадзіць.

зачха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць часта чхаць. Горкі пыл, якога ён наглытаўся, непрыемна пяршыў у горле, і немец зачхаўся. Якімовіч.

зашавялі́ць, ‑вялю, ‑веліш, ‑веліць; зак.

Пачаць шавяліць. // Варухнуць, шавяльнуць. [Пятрусь] паспешліва зашавяліў губамі, але замест слоў абмежаваўся паўторным пацалункам з Рыгорам. Гартны.

зашлёпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць шлёпаць. // Пайсці, паехаць шлёпаючы. Язэп устаў з пасцелі, босымі нагамі зашлёпаў да парога. Пянкрат.

забра́згаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць бразгаць. // Бразнуць некалькі раз запар. Забраэгалі дзверы, і дзве постаці пайшлі паволі на вуліцу. Чорны.

забурэ́ць, ‑эе; зак.

Разм.

1. Пачаць бураць, стаць бурым. Жыта забурэла.

2. Паказацца, вылучыцца сваім бурым колерам (пра што‑н. бурае).

забу́хкаць, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць бухкаць. Забухкалі гранаты, застрачылі кулямёты і аўтаматы, ўдарылі вінтоўкі. Шалёная страляніна злілася ў суцэльны гул. Курто.