верш, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Невялікі мастацкі твор, напісаны рытмізаванай мовай.

Зборнік вершаў.

Вершы Максіма Багдановіча.

2. Адзінка рытмічна арганізаванай мовы, вершаваны радок.

Памер верша.

Раман у вершах.

3. Рытмізаваная мова.

Гаварыць вершам.

○

Белы верш — верш без рыфмы.

Вольны верш — верш, які не мае рыфмы і характарызуецца няпэўнай колькасцю стоп у радку.

Верш у прозе — невялікі эмацыянальна насычаны твор у празаічнай форме.

|| прым. ве́ршавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гаво́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Дзелавая ці сардэчная размова; словы, выказванне аднаго з суразмоўцаў.

Г. ў іх не ладзілася.

Пра што ідзе г.?

2. Чуткі, пагалоска.

Пайшла нядобрая г. па вёсцы.

3. Мясцовая разнавіднасць тэрытарыяльнага дыялекту.

Чэрвеньская г.

Гаворкі Маладзечаншчыны.

4. Мова як сродак зносін паміж людзьмі (звычайна пра вусную гутарковую мову).

Госці з Кіева добра разумелі беларускую гаворку.

◊

Пустая гаворка — непатрэбная, бескарысная размова; балбатня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лі́чба ж. ци́фра;

○ ара́бскія ~бы — ара́бские ци́фры;

ры́мскія ~бы — ри́мские ци́фры;

кантро́льныя — ~бы контро́льные ци́фры;

◊ астранамі́чныя ~бы — астрономи́ческие ци́фры;

мо́ва ~баў — язы́к цифр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тата́рскі tatárisch;

тата́рская мо́ва die tatárische Spráche, das Tatárische (sub);

тата́рскае і́га гіст. Tatárenherrschaft f -, Mongólenherrschaft f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

жэст м. Géste f -, -n (тс. перан.); Gebärde f -, -n, Hándbewegung f -, -en;

мо́ва жэстаў Gebärdensprache f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

литерату́рный в разн. знач. літарату́рны;

литерату́рный язы́к літарату́рная мо́ва;

литерату́рное выраже́ние літарату́рны вы́раз;

литерату́рные круги́ літарату́рныя ко́лы;

литерату́рное насле́дие літарату́рная спа́дчына;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

vernacular [vəˈnækjələ] adj. нацыяна́льны, ро́дны (пра мову);

the vernacular names for flowers наро́дныя на́звы кве́так;

vernacular Arabic размо́ўная ара́бская мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Spanish

[ˈspænɪʃ]

1.

adj.

гішпа́нскі

2.

n.

1) гішпа́нцы pl.

2) гішпа́нская мо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Danish

[ˈdeɪnɪʃ]

1.

adj.

да́цкі

2.

n.

1) да́цкая мо́ва

2) да́цкае пе́чыва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Swedish

[ˈswi:dɪʃ]

1.

adj.

швэ́дзкі

2.

n.

1) швэ́ды pl.

2) швэ́дзкая мо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)