◎ Камэ́ля ’фабрычная пража з танкаруннай воўны’ (свісл., Нар. сл.), ’баваўняныя ніткі’ (гродз., Сл. паўн.-зах.). Параўн. польск. мазав., хэдм.-дабж., варм.-мазур, kamlować ’часаць воўну (на спецыяльным грэбені)’. З ням. kämmen ’часаць (воўну)’, Kamm ’грэбень’ (> польск. сілезск. kamy ’ручныя шчоткі для часання воўны’, паўн.-усх. kamie ’тс’, ’машына для часання воўны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

burn up

а) згарэ́ць, спалі́цца

б) спалі́ць

the car burned up the gasoline — машы́на спалі́ла ўве́сь бэнзы́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

washer

[ˈwɑ:ʃər]

n.

1) мы́йнік -а m., той, хто мы́е

2) машы́на для мыцьця́

3) пракла́дка, ша́йба f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

seller [ˈselə] n.

1. прадаве́ц, гандля́р

2. : a good seller хо́дкая кні́га, бестсе́лер; хо́дкі тава́р;

The car is a poor seller. Гэтая машына не мае попыту.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wringer [ˈrɪŋgə] n. машы́на для адціска́ння бялі́зны

♦

go through the wringer прайсці́ праз выпрабава́нні;

put smb. through the wringer выціска́ць усе́ со́кі (з каго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Kráftfahrzeug

n -(e)s, -e

1) (аўта)машы́на; матацы́кл; тра́ктар

3) pl матарызава́ны тра́нспарт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éismachine

f -, -n

1) рэфрыжэра́тар, машы́на, яка́я ро́біць лёд

2) маро́жаніца (форма пад марожанае)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

обуча́ющий

1. прич. які́ (што) навуча́е, які́ (што) ву́чыць; які́ (што) абуча́е;

2.;

обуча́ющее устро́йство навуча́льная прыла́да;

обуча́ющая маши́на навуча́льная машы́на;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каменярэ́зны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для вырэзвання будаўнічых блокаў з прыроднага каменю. Каменярэзная машына.

2. Звязаны з апрацоўкай каляровых і каштоўных камянёў рэзаннем. Каменярэзная фабрыка. Каменярэзная справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

землечарпа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для паглыблення дна рэк, вадаёмаў і пад., якая дастае грунт пры дапамозе чарпакоў, прымацаваных да рухомага ланцуга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)