бальшавізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Узмацніць (узмацняць) у кім‑, чым‑н. бальшавіцкі элемент; зрабіць каго‑н. бальшавіком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасве́дчанасць, ‑і, ж.

Наяўнасць ведаў, звестак аб кім‑, чым‑н. Валянцін Таўлай быў паэтам высокай культуры і шырокай літаратурнай дасведчанасці. Арочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запазы́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Узяўшы пазыку, зрабіцца чыім‑н. даўжніком. Кажуць: можна перад кім хочаш запазычыцца, толькі не перад дзяржавай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салідарызава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак. і незак.

Кніжн. Выказаць (выказваць) сваю салідарнасць з кім‑, чым‑н. Салідарызавацца з міжнародным вызваленчым рухам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

beady [ˈbi:di] adj. як па́церкі;

beady eyes во́чы-па́церкі;

keep a beady eye on smb. падазро́на сачы́ць за кім-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unpleasantness [ʌnˈplezntnəs] n.

1. непрые́мнае пачуццё

2. сва́рка, непаразуме́нне;

have a slight unpleasantness with smb. крыху́ пасвары́цца з кім-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shoulder to shoulder

плячо́ ў плячо́

а) блі́зка, по́бач з кім

б) у це́сным адзінстве, ра́зам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ахрысці́ць, ахрышчу, ахрысціш, ахрысціць; зак., каго-што.

1. Выканаць абрад хрышчэння над кім‑н.

2. Перажагнаць каго‑, што‑н., зрабіць знак крыжа над кім‑, чым‑н. Зірні на луг прад навальніцай, Калі крыжастай бліскавіцай У страсе твар ахрысціць хмара... Колас.

3. перан.; кім-чым. Разм. Даць каму‑, чаму‑н. імя, назву, мянушку. «Кацюша» — так ахрысцілі дапоўненую цвіком і лапаткай гарматку. Брыль. — Якіх толькі прозвішчаў на свеце не бывае, а вось Плаксаў не чуў. Чаму ж гэта так вёску ахрысцілі і людзей Плаксамі празвалі? — пацікавіўся Рыгор Васільевіч. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отнести́сь

1. (проявить своё отношение) адне́сціся, паста́віцца; абысці́ся (з кім, чым);

2. (обратиться в официальном порядке) уст. звярну́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перемо́лвить сов., разг. перакі́нуцца (абмо́віцца) сло́вам; пагавары́ць;

не́ с кем сло́ва перемо́лвить няма́ з кім сло́вам перакі́нуцца (пагавары́ць);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)