запазы́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Узяўшы пазыку, зрабіцца чыім‑н. даўжніком. Кажуць: можна перад кім хочаш запазычыцца, толькі не перад дзяржавай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)