Verbum

ábzapfen

vt сцэ́джваць, адцэ́джваць

j-n ~ — разм. выманта́чваць гро́шы ў каго́-н.

ánbiedern

(sich) (bei D) разм. прыма́звацца, ле́зці ў сябры́ (да каго-н.)

ángucken

vt разм. глядзе́ць, вы́трашчыць во́чы (на каго-н., на што-н.)

ánnähern

1.

vt набліжа́ць

2.

(sich) набліжа́цца

(да каго-н., чаго-н.)

ánschauen

vt глядзе́ць (на каго-н., на што-н.); разгляда́ць (што-н.)

ánscheißen

* vt груб.

1) абдуры́ць, ашука́ць

2) накрыча́ць, нараўці́ (на каго-н.)

ánschwärzen

vt

1) чарні́ць

2) разм. абгаво́рваць, узво́дзіць паклёп (на каго-н.)

ánsuchen

vi (bei D um A) прасі́ць (каго-н. аб чым-н.)

Krüppel

m -s, - кале́ка, інвалі́д

j-n zum ~ schlágen* [máchen] — скале́чыць каго́-н.

lästern

vi (auf, wider, gegen A) зласло́віць, узво́дзіць паклёп (на каго-н.)