ды́бачкі, ‑чак;
У выразах: на дыбачках
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ды́бачкі, ‑чак;
У выразах: на дыбачках
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэзавуі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Заявіць (заяўляць) аб нязгодзе з дзеяннямі даверанай асобы
[Ад фр. désavouer.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ірадыя́цыя, ‑і,
1. Павелічэнне (у выніку аптычнага падману) намераў светлых прадметаў на чорным фоне і, наадварот, па мяншэнне памераў цёмных фігур той самай велічыні на светлым фоне.
2. Распаўсюджанне працэсу ўзбуджэння
•••
[Ад лац. irradiare — ззяць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канво́й, ‑ю,
1. Труgа ўзброеных людзей, якая суправаджае каго‑, што‑н. для аховы
2. Атрад баявых караблёў, які суправаджае і ахоўвае транспартныя і гандлёвыя судны ў час марскіх пераходаў.
[Гал. konvooi.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кандэнса́цыя, ‑і,
1. Згушчэнне, ушчыльненне.
2. Накапленне.
3.
[Лац. condensatio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
капіталіза́цыя, ‑і,
1. Пераход на капіталістычны шлях развіцця; укараненне форм капіталістычнай гаспадаркі.
2. Ператварэнне прыбавачнай вартасці ў капітал (у 1 знач.).
3. Вызначэнне вартасці прадпрыемства
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карале́ва, ‑ы;
1.
2. Жонка караля.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каса́цыя, ‑і,
1. Абскарджанне і перагляд вышэйшым судом судовых рашэнняў і прыгавораў, якія яшчэ не ўступілі ў сілу.
2.
3. Прызнанне выбараў несапраўднымі і адмена іх у выніку парушэння канстытуцыі
[Ад лац. cassatio — адмена, знішчэппе.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ка́ста, ‑ы,
1. У Індыі і некаторых іншых краінах Усходу — грамадская група, строга адасобленая паходжаннем, родам заняткаў і прававым становішчам сваіх членаў.
2.
[Партуг. casta — род, пакаленне ад лац. castus — чысты.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каўбаса́ і кілбаса́, ‑ы́;
Прадукт харчавання з асоба прыгатаванага мяснога фаршу ў кішачнай
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)