zaskarżenie

н.

1. (kogo) падача скаргі (на каго);

2. абскарджанне;

zaskarżenie wyroku — абскарджанне прысуду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przesiadywać

незак. праседжваць;

przesiadywać w domu — праседжваць дома;

przesiadywać u kogo — праседжваць у каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

prztyczek

prztycz|ek

м. пстрычка;

dać komu ~ka w nos — пстрыкнуць каго па носе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

troska

ж. (o kogo/co) клопат, турбота, заклапочанасць (пра каго/што; аб кім/чым)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

troskać się

незак. (o kogo/co) клапаціцца, турбавацца (пра каго/што; аб кім/чым)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

troszczyć się

незак. (o kogo/co) клапаціцца, турбавацца (пра каго/што; аб кім/чым)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ugodzić

зак. кніжн.

1. kogo/co трапіць у каго/што;

2. уст. памірыць; пагадзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

usposobiony

настроены;

być przyjaźnie (wrogo) ~m do kogo — быць настроеным да каго прыязна (варожа)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wrobić

зак. разм.

1. урабіць; уставіць;

2. kogo w co ублытаць каго ў што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

piedestał, ~łu

piedesta|ł

м. п’едэстал;

postawić kogo na ~le — узвесці каго на п’едэстал

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)