заплыва́цьI (
заплыва́ць далёка ў мо́ра weit ins Meer [in die See] hináusschwimmen*;
заплыва́ць за што
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
заплыва́цьI (
заплыва́ць далёка ў мо́ра weit ins Meer [in die See] hináusschwimmen*;
заплыва́ць за што
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
грузі́цца, гружуся, грузішся, грузіцца;
1. Прымаць, забіраць груз; нагружацца.
2. Садзіцца
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
даці́снуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закі́нуцца, ‑нецца;
1. Заляцець, упасці за што‑н.
2.
3. Адкінуцца (назад, убок).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камандзірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Адправіць (адпраўляць)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міля́га, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павеслава́ць, ‑вяслую, ‑вяслуеш, ‑вяслуе;
1. Веславаць некаторы час.
2. Вяслуючы, паплыць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усю́ды,
У кожным месцы, паўсюдна; скрозь.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзю́бель
(
металічны або пластмасавы стрыжань, які адным канцом забіваецца ў сцяну, а ў другім канцы мае адтуліну з разьбой,
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Ачхна́цца ’апынацца’, ачхнаць ’быць, знаходзіцца’, ачхнанне ’месца знаходжання’, ачхнуць ’заехаць
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)