Падзі́ў ’порча вокам, якую лечаць загаворам’ (ТСБМ, Шат., Гарэц., Др.-Падб., Сержп., Грам., Бір. Дзярж., Мат. Гом.), по́дзіў, подзі́ў (ТС), падзі́вец (Сл. ПЗБ), падзі́вак (Мат. Гом.) ’тс’. Бязафіксны дэрыват ад падзівіцца < дзівіцца (гл.). Фанетычныя паралелі ў інш. слав. мовах маюць іншую семантыку: укр. подив ’паглядзенне’, польск. podziw, чэш. podiv ’здзіўленне; захапленне’. Семантычны адпаведнік у рус. сглаз < сглазить.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

примыка́ть несов.

1. (придвигать вплотную) прымыка́ць;

2. (присоединяться) далуча́цца;

3. (прилегать) прыляга́ць; прымыка́ць; (граничить) межава́ць (з чым), межава́цца (з чым);

4. грам. прымыка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

асабо́вы

1. (относящийся к лицам) ли́чный;

а. склад — ли́чный соста́в;

2. грам. ли́чный;

а. займе́ннік — ли́чное местоиме́ние;

3. бухг. лицево́й;

а. раху́нак — лицево́й счёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

адно́сны в разн. знач. относи́тельный;

~ная вільго́тнасць — относи́тельная вла́жность;

дабрата́ яго́ ~ная — доброта́ его́ относи́тельная;

○ а. займе́ннік — грам. относи́тельное местоиме́ние;

а. прыме́тнік — относи́тельное прилага́тельное

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

зако́нчаны

1. прич. зако́нченный, око́нченный; заключённый; см. зако́нчыць;

2. прил. зако́нченный;

з. маста́к — зако́нченный худо́жник;

~ная ду́мка — зако́нченная мысль;

○ ~нае трыва́нне — грам. соверше́нный вид

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

указа́льны Zéige-; Ánzeiger-;

указа́льны па́лец Zéigefinger m -s, -;

указа́льная стрэ́лка Zéiger m -s, -;

указа́льны займе́ннік грам Demonstratívpronomen n -s, - і -mina, hínweisendes Fürwort

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

няпо́ўны únvollständig; nicht voll; únvollzählig (паводле колькасці);

няпо́ўная вага́ kein vólles Gewícht;

працава́ць няпо́ўн рабо́чы дзень Téilzeit árbeiten;

няпо́ўны сказ грам únvollständiger Satz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

суб’е́кт м

1. філас, грам Subjékt n -(e)s, -e;

2. разм перан (чалавек) Subjékt n -(e)s, -e; Kreatúr f -, -en (стаўленік)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

następnik

м.

1. грам. другая частка складанага сказа;

2. філ. а) выснова; заключэнне;

наступны элемент

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rdzenny

1. стрыжнёвы;

2. грам. каранёвы;

3. карэнны; сапраўдны; праўдзівы;

rdzenny mieszkaniec — карэнны жыхар, аўтахтон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)