дэкаці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (спец.).

Апрацаваць (апрацоўваць) шарсцяную тканіну парай або гарачай вадой, каб палепшыць яе якасць.

|| наз. дэкаціро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

|| прым. дэкаціро́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ацэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. гл. ацаніць.

2. Думка, меркаванне пра якасць, значэнне каго-, чаго-н.

Даць ацэнку.

3. Адзнака, абазначэнне ступені ведаў і паводзін вучняў.

А. па літаратуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навуко́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць, якасць навуковага. Навуковасць вывадаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагра́мнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць, якасць праграмнага. Праграмнасць твора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

катэгары́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць, якасць катэгарычнага. Катэгарычнасць думкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зы́ркасць, ‑і, ж.

Уласцівасць, якасць зыркага. Зыркасць сонца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зы́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць, якасць зычнага. Зычнасць голасу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жадлі́васць, ‑і, ж.

Разм. Якасць жадлівага; зайздрасць; прагнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саплі́васць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць і якасць саплівага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спёртасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць спёртага ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)