карпусны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да корпуса (у 5, 6 знач.). Карпусны штаб. Карпусны камандзір. □ Рота перайшла ў карпусны рэзерв. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Óberkommando

n -s, -s гало́ўнае кама́ндаванне, штаб (аб’яднання)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

таўстапу́зы, ‑ая, ‑ае.

Разм. З тоўстым, вялікім жыватом. Убег у штаб дывізіі хударлявы, нястройны паручнік. Выцягнуўся, як сабачка на заднія лапкі, перад таўстапузымі панамі... Нікановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фартэ́цыя, ‑і, ж.

Уст. Невялікае ўмацаванне, крэпасць. // перан. Разм. Пачатак, аснова чаго‑н. [Старшыня:] — Вось мы і надумаліся залажыць тут [у пасёлку] ядро, фартэцыю нашага калгаса, яго штаб. Колас.

[Польск. forteca ад іт. fortezza.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Stábsoffizier

m -s, -e ста́ршы афіцэ́р; штаб-афіцэ́р; штабі́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перабе́жчык, ‑а, м.

Той, хто перайшоў на бок праціўніка і добраахвотна здаўся ў палон. А праз вечары тры, позняй ноччу, у штаб палка патруль даставіў перабежчыка. Барашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадыслацы́равацца, ‑руецца; зак.

Перамясціцца куды‑н., размясціцца ў другім месцы (пра войска). Неўзабаве.. Беларускі штаб партызанскага руху аддаў загад брыгадзе імя Ракасоўскага перадыслацыравацца ў Вілейскую вобласць. Дзенісевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

staff​2 [stɑ:f] n.

1. персана́л, ка́дры;

be on the staff бы́ць у шта́це;

cut down the staff скарача́ць шта́ты;

staff members супрацо́ўнікі (установы);

the teaching staff наста́ўнікі; прафе́сарска-выкла́дчыцкі саста́ў;

the nursing staff сярэ́дні медыцы́нскі персана́л

2. mil. штаб;

the General Staff генера́льны штаб

♦

the staff of life lit. надзённы хлеб, гало́ўныя праду́кты харчава́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

памяшка́нне, ‑я, н.

Месца, дзе жыве, размяшчаецца хто‑, што‑н. (будынак, пакой і пад.). Памяшканне амбулаторыі занялі пад ваенны штаб. Мележ. — [Кантора] вунь там, — паказала Маня на памяшканне ў глыбіні двара. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развява́цца, ‑аецца; незак.

1. Калыхацца, хвалявацца ад ветру. Настаўніца стаяла высока на возе, гордая, стройная, вочы яе гарэлі, валасы развяваліся. Маўр. На доме, дзе размяшчаўся штаб злучэння, і на многіх будынках развяваліся чырвоныя, сцягі. Шчарбатаў.

2. Зал. да развяваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)