вар’ява́ць

(польск. wariować, ад лац. variare = змяняць, рабіць разнастайным)

1) быць крайне ўзбуджаным, раззлаваным; шалець;

2) раздражняць каго-н., даводзіць да шаленства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Rásen

I

m -s, -

1) газо́н, трава́, муро́г

2) дзёран;

den ~ kurz hálten* падстрыга́ць газо́н

II

n -s шале́нства, раз’ю́шанасць, буя́нства;

zum ~ bríngen* даво́дзіць да шале́нства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

frenzy

[ˈfrenzi]

n., pl. -zies

1) ашале́ласьць f., разью́шанасьць f.

2) шале́нства n.

a frenzy of haste — шалёны сьпех

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

умопомраче́ние ашаламле́нне, -ння ср., замарачэ́нне, -ння ср.; (умопомешательство) вар’я́цтва, -ва ср.;

◊

до умопомраче́ния да непрыто́мнасці (да вар’я́цтва, да шале́нства);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

szaleństwo

szaleństw|o

н. шаленства, варяцтва;

zakochany do ~a — без памяці закаханы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

манья́к

(фр. maniaque, ад гр. mania = шаленства, захапленне, цяга)

чалавек, ахоплены адной неадчэпнай ідэяй.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Unius dementia efficit multos

Шаленства аднаго перадаецца многім.

Безумие одного передаётся многим.

бел. Злы прыклад і добрага псуе. Адзін другога даводзіць да ліхога. 3 лядачым спазнаўся, з розуму спаўся.

рус. Дурной пример заразителен.

фр. Les mauvaises exemples sont contagieux (Дурные/плохие примеры заразительны).

англ. One fool makes many (Один дурак порождает много).

нем. Ein Bube macht mehr Buben (Один подлец порождает много).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

німфама́нія

(ад гр. nymphe = жанчына + mania = шаленства, захапленне, цяга)

хваравіта-павышаная палавая цяга ў жанчын.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

hackles [ˈhæklz] n. pl. шэрсць (на гагавіцы ў сабакі, ката і да т.п.); пе́р’е на шы́і пту́шак

♦

make smb.’s hackles rise раззлава́ць каго-н., даве́сці да шале́нства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

няўва́га, ‑і, ДМ ‑вазе, ж.

1. Адсутнасць або недахоп увагі; рассеянасць. Няўвага вучня на ўроку.

2. Непавага, раўнадушнасць. Паявілася ў характары нашага хлопца рыса: няўвага да мясцовага, роднага, захапленне экзотыкай далёкіх краёў. М. Ткачоў. Многім мужчынам яна падабалася. Гаецкая ведала гэта, і тым больш яе прыводзіла ў шаленства поўная няўвага таго, хто даўно падабаўся ёй. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)