kristállen
a крышта́льны (у розн. знач.); чы́сты [празры́сты] як крышта́ль
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пава́л, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. паваліць 1.
2. Тое, што павалена; павалены лес, буралом. У лесе няма ні павалу, ні галля — ён чысты, як падмецены. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Бланк. Рус. бланк, укр. бланк. Запазычанне з франц. blanc або ням. Blanko. Франц. слова < blanc ’белы’ (> ’чысты, незапоўнены’). Гл. Фасмер, 1, 172; Праабражэнскі, 1, 28; Шанскі, 1, Б, 135–136.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
я́драны, -ая, -ае.
1. 3 буйным спелым ядром.
Я. арэх.
2. перан. Які адрозніваецца ў якіх-н. адносінах: здаровы, моцны, мажны (пра чалавека), свежы, чысты (пра паветра, надвор’е), моцны, які настояўся (пра напіткі), пругкі, сакавіты (пра плады, зелень), грубаваты, але яркі і выразны (пра слова, мову і пад.) і г.д.
Я. мужчына.
Ядранае паветра.
Ядранае збожжа.
|| наз. я́дранасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
unsullied
[ʌnˈsʌlɪd]
adj.
незапэ́цканы, незапля́млены, чы́сты
an unsullied reputation — чы́стая незапля́мленая рэпута́цыя
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
virtuous
[ˈvɜ:rtʃuəs]
adj.
1) до́бры; мара́льны; пра́ведны
2) мара́льна чы́сты, цнатлі́вы, сумле́нны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
czysty
czyst|y
1. чысты;
~a belizna — чыстая бялізна;
2. чысты; празрысты;
~y jak łza — празрысты (чысты), як сляза;
3. чысты; без дамешкаў;
czysty tlen — чысты кісларод;
4. чысты; маральны; шчыры;
z ~ym sumieniem — з чыстым сумленнем;
5. несумненны; відавочны; сапраўдны;
czysty wariat — сапраўдны вар’ят;
~y przypadek — чыстая выпадковасць;
~ej krwi — высакароднага паходжання; чыстакроўны;
~a herbata — гарбата (чай) без цукру;
~y ojciec — выліты (выкапаны) бацька;
~a sztuka — чыстае мастацтва; мастацтва дзеля мастацтва
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
silvery [ˈsɪlvəri] adj.
1. серабры́сты;
a silvery surface серабры́стая паве́рхня
2. чы́сты, я́сны, мелады́чны (пра гук);
a silvery voice серабры́сты го́лас (жаўрука)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ахайны, дагледжаны, чысты, акуратны
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
чысцю́ткі, ‑ая, ‑ае.
Вельмі чысты. Чысцюткі пакойчык. □ Відаць, ад прыроды ахайны, дагледжаны, у мяккіх валёнках, ватных штанах, чысцюткай сарочцы і лёгкім цёплым пуловеры, дзед Іван падобны да акадэміка на пенсіі. Палтаран.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)