зле́ва, прысл.

З левага боку; проціл. справа. Злева ад лесапільні праходзіла праз лес чыгунка. Пестрак. Злева і справа бялелі камяніцы новых школ і клубаў. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

railway [ˈreɪlweɪ] n. BrE чыгу́нка;

a railway time-table раскла́д цягніко́ў;

a railway station чыгу́начная ста́нцыя;

a railway junction чыгу́начны ву́зел

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́струніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Выпрастаць, распрастаць, нацягнуць як струну. Ляціць [цягнік] праз выгары і рэкі, Гудкі паўстанкам аддае. Чыгунка выструніла рэйкі, Як лейцы пругкія свае. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электры́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм.

1. Электрычная чыгунка.

2. Поезд такой чыгункі. Спазніцца на электрычку. □ Да перона, нібы віхор, падляцела электрычка. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метрапалітэ́н

(фр. métropolitain, ад гр. metropolis = галоўны горад, сталіца)

гарадская падземная электрычная чыгунка.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

падве́сны Hänge-;

падве́сная чыгу́нка Schwébebahn f -, -en;

падве́сны мато́р тэх. Áußenbordmotor m -s, -toren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Lokálbahn

f -, -en чыгу́нка мясцо́вага прызначэ́ння, пад’язны́ пуць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hóchbahn

f -, -en

1) надзе́мная чыгу́нка

2) эстака́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пабе́л ’белая паліва ўнутры чыгунка’ (КЭС, лаг.). Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад пабяліць < бялі́ць. У семантычных адносінах параўн. укр. побі́лка ’паліва з белай гліны на фаянсавым посудзе’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

PKP

= Polskie Koleje Państwowe — Польская дзяржаўная чыгунка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)