Nótpfennig

m -s, -e гро́шы, адкла́дзеныя на чо́рны дзень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

rainy day

а) дажджлі́вы дзень

б) чо́рны дзень, чо́рная гадзі́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

кары́нка

(фр. corinthe, ад лац. Corinthus < гр. Korinthos = Карынф)

чорны дробны вінаград без костачак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Тырка́н ‘чорны таракан, Blatta orientalis’ (глыб., Жыв. НС). Фанетычны варыянт да таркан, тарака́н, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Esurienti panis cibarius siligineus videtur

Галоднаму чорны хлеб здаецца белым.

Голодному чёрный хлеб кажется белым.

Гл.: Anima esuriens...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

Вінагоннік ’вінны завод’ (КТС, К. Чорны). Утворана ад прыметніка вінагонны < рус. виногонный (завод) і суф. ‑нік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

асэ́дас Сядзіба; калонія; хутар (Слуцк. К. Чорны. Раманы і аповесці, 1951, 517).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

back door

1) за́дні або́ чо́рны ход

2) Figur. інтры́гі, падко́пы pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Вінагонка ’вінакурня’ (КТС, К. Чорны). Новатвор ад віно́ і гнаць (гл.) замест звычайнага курыць пры існуючым самагонка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мардоўнік ’блёкат чорны, Hyoscyamus niger L.’ (гродз., Кіс.). Да мардава́ць < ст.-бел. мордъ ’смерць’: расліна мае атрутныя ўласцівасці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)