Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
chargé d’affaires[ˌʃɑ:ʒeɪdæˈfeə]n. (pl.chargés d’affaires) паве́раны ў спра́вах;
chargé d’affaires a.i. (ad interim)часо́вы паве́раны ў спра́вах
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Прыхі́сціць ’захінуць, засланіць’ (ТС). Сюды ж аддзеяслоўныя назоўнікі: пры́хісць ’прытулак; месца, дзе можна прыхінуць галаву’ (Шат.), прыхі́сце ’часовы будан’; ’паветка’ (стол., Нар. сл.). Да хіста́ць (гл.). Параўн. укр.захист ’абарона’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Provisórium
[-vi-]
n -s, Provisóri¦en часо́вая ме́ра; часо́вы стан
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
паліяты́ў, ‑тыву, м.
Кніжн.
1. Лякарства або іншы сродак, які дае часовую палёгку хвораму, але не вылечвае хваробы.
2.перан. Сродак, які ўяўляе сабой частковае вырашэнне задачы, які дае часовы выхад з цяжкага становішча.
[Фр. palliatif.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канфедэра́цыя, ‑і, ж.
1. Саюз, аб’яднанне якіх‑н. грамадскіх арганізацый або самастойных, суверэнных дзяржаў. Канфедэрацыя працоўных Лацінскай Амерыкі.
2.Гіст.Часовы саюз шляхты ў феадальна-прыгоннай Польшчы, які ствараўся для дасягнення пэўных палітычных мэт.
[Лац. confoederatio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пасе́сар ’часовы ўладальнік маёнтка’ (Нас.), ст.-бел.посесоръ (посессоръ, поссесоръ, поссессоръ) ’уладальнік, арандатар’ (1594 г.) запазычаны са ст.-польск.posesor, possessor, якія з лац.possessor ’уладальнік’, ’уладар’ (Булыка, Лекс. запазыч., 73).⇉,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ложак / часовы: раскладушка (разм.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
балага́н, ‑а, м.
1.Часовы будынак (з дошак, фанеры, парусіны) для тэатральных, эстрадных, цыркавых паказаў на кірмашах, народных гуляннях. //Разм. Лёгкае збудаванне, звычайна з дошак, для гандлёвых патрэб, пад жыллё і пад.
2. Старадаўні народны вандроўны тэатр; тэатральнае відовішча з прымітыўным сцэнічным афармленнем. Пачынаецца прадстаўленне інтэрмедыі вандроўнага балагана пад назвай «Казак».В. Вольскі.// Пра што‑н. несур’ёзнае, непрымальнае; камедыянства. Дачасна цешыцеся, гады... Саюз рабочых і сялян Змяце, як логавішча здрады, Увесь часовы балаган.Глебка.//перан.Разм.зневаж. Пра што‑н. бязладнае, шумнае, грубае.
[Перс. bālāhānä.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ́гент, ‑а, М ‑нце, м.
1.Часовы правіцель манархічнай дзяржавы, які ажыццяўляе вярхоўную ўладу замест манарха.
2. Дырыжор хору, пераважна царкоўнага. [Бацька] амаль самастойна вывучыў тэорыю спеваў і стаў даволі вядомым у «епархіі» царкоўным рэгентам.Зарэцкі.
[Ад лац. regens, regentis — які правіць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)