кары́слівы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае на ўвазе выгаду, карысць, заснаваны на карысці. Карыслівыя інтарэсы. Карыслівыя мэты. □ [Васіля] закранула яе [Машына] халодная, карыслівая разважлівасць. Шамякін.

2. Які імкнецца да асабістай выгады, карысці. Карыслівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хало́дны

1. kalt;

хало́дная зіма́ klter [strnger] Wnter;

паста́віць у хало́днае ме́сца kalt [kühl] stllen;

2. разм. (пра вопратку) lei-cht; ngefüttert (няўцеплены);

3. (раўнадушны) kalt, kühl; nfreundlich;

хало́дны по́зірк kühler Blick;

3.:

хало́дная збро́я blnke Wffe, Hieb- und Stchwaffe f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пала́ш, ‑а, м.

Халодная зброя, падобная на шаблю, толькі з прамым і шырокім лязом, вострым з абодвух бакоў. Іх везлі стражнікі з аголенымі палашамі, і многія казалі, што хлопцам не мінуць плахі. Гартны.

[Польск. pałasz, ад венг. pallos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіро́цкі, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і сірочы. Гулка сіроцкая песня Па свеце нясецца з трывогай. Купала. На наша сіроцкае шчасце, раніца ле вельмі халодная. С. Александровіч.

•••

Сіроцкая зіма — пра цёплы, маласнежны зімовы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сцюдзя́нка ’мята, Mentha crispa L.’ (Кіс.). Да папярэдняга; у выніку семантычнай кандэнсацыі, параўн. сцюдзёная мята ’мята перцавая’ (паст., Сл. ПЗБ) і іншую назву мята халодная ’тс’ (Кіс.), што перадаюць адчуванне холаду пры спажыванні.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сала́та, -ы, ДМа́це, ж.

1. Травяністая агародная расліна, лісты якой сырымі ўжыв. ў ежу.

2. мн. -ы, -аў. Халодная страва з нарэзаных кавалачкамі кампанентаў, напр. гародніны, яек, мяса, рыбы і пад., палітых якім-н. соусам, алеем, з якой-н. прыправай.

Мясная с.

|| прым. сала́тавы, -ая, -ае і сала́тны, -ая, -ае.

С. колер (светла-зялёны).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпа́га

(іт. spada)

халодная колючая зброя з прамым вузкім і доўгім клінком;

скрыжаваць шпагі — пачаць паядынак, бой, спрэчку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ятага́н

(тур. jatagan)

сякучая халодная зброя з выгнутым лязом, распаўсюджаная ад 16 ст. у туркаў, арабаў і персаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

папрараста́ць, ‑ае; зак.

Прарасці — пра ўсё, многае. Восень у той год выдалася халодная і дажджлівая. Як пачаліся дажджы ў жніво, дык цягнуліся да самых прымаразкаў. Жыта папрарастала ў снапах, атава пагніла ў пракосах... С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пу́ня, ‑і, ж.

Вялікая халодная будыніна для захоўвання сена; адрына. За хатай — клець на каменным падмурку, цёплы хлеў, прасторная пуня, садок са старых і маладых дрэў. Хадкевіч. [Хлопцы] начавалі покатам на сене ў вялікай пуні. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)