цукрава́р, ‑а, м.

1. Спецыяліст па цукраварству.

2. У дарэвалюцыйнай Расіі — уладальнік цукраварнага завода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́рмен, -а, мн. -ы, -аў, м.

Уладальнік бара¹ ці афіцыянт у бары¹ (у 1 знач.).

|| ж. ба́рменка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак (разм.).

|| прым. ба́рменскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вало́чнік ’уладальнік валочкі зямлі’ (Шат.). Звязана з валока 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

landlord

[ˈlændlɔrd]

n.

ула́сьнік, улада́льнік до́му або́ зямлі́; гаспада́р кватэ́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

owner

[ˈoʊnər]

n.

со́бсьнік, ула́сьнік, улада́льнік -а, гаспада́р -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ула́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Уладальнік якой-н. маёмасці.

Дробны зямельны ў.

2. Той, хто імкнецца больш мець, хто ахоплены ўласніцкімі інтарэсамі.

|| ж. ула́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́рмен, ‑а, м.

Уладальнік ці кіраўнік бара; служачы бара, які падае спіртныя напіткі за стойкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́лачнік, ‑а, м.

1. Уладальнік булачнай або гандляр булкамі.

2. Той, хто выпякае булкі; кандытар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nabob [ˈneɪbɒb] n.

1. hist. набо́б

2. магна́т, уладальнік незлічо́нага бага́цця

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stall-holder [ˈstɔ:lˌhəʊldə] n. BrE улада́льнік кіёска, ша́піка і да т.п.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)