дома́шний

1. дама́шні; ха́тні;

дома́шний телефо́н дама́шні тэлефо́н;

дома́шняя хозя́йка ха́тняя гаспады́ня;

дома́шний аре́ст дама́шні а́рышт;

2. (приручённый, не дикий) сво́йскі;

дома́шняя пти́ца сво́йская пту́шка;

дома́шние живо́тные сво́йская жывёла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

со́тавы

1. Schéiben-, Wáben-;

со́тавы мёд Schéibenhonig m -(e)s, Wábenhonig m;

со́тавая ячэ́йка Hónigzelle f -, -n;

2.:

со́тав тэлефо́н Mobíltelefon n -s, -e; разм Handy [´hɛndi] n -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абарва́ць¹, -ву́, -ве́ш, -ве́; -вём, -вяце́, -ву́ць; -ві́; -ва́ны; зак.

1. што. Сарваць што-н.

А. яблык.

2. што. Абабраць, пазрываць плады, ягады і пад.

А. яблыню.

3. што. Вырваць што-н.

А. пялёсткі рамонка.

4. што. Адарваць што-н. ад чаго-н.; моцна нацягнуўшы, разарваць.

А. фіранку.

А. электраправодку.

5. перан., што. Раптоўна і рэзка спыніць якое-н. дзеянне.

А. песню.

6. перан., каго. Перапыніць, прымусіць змоўкнуць каго-н. (разм.).

А. субяседніка.

7. што. Пашкодзіць, пакусаць; разарваць, кусаючы (пра сабак; разм.).

Сабака абарваў штаны.

◊

Абарваць тэлефон (разм.) — часта, многа званіць па тэлефоне.

|| незак. абрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абры́ў, -ры́ву, м. (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

злуча́цца

1. sich verbínden*, sich in Verdíndung sétzen; sich veréinigen (аб’яднацца);

злуча́цца праз тэлефо́н sich telefónisch in Verdíndung sétzen;

2. (пра жывёл) gepáart wérden;

3. хім sich verbínden*, éine Verbíndung éingehen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hook​2 [hʊk] v.

1. выгіна́цца

2. лаві́ць на кручо́к, падчапі́ць (што-н.);

hook a fish злаві́ць ры́бу;

She has hooked a husband. Яна падчапіла сабе мужа.

hook up [ˌhʊkˈʌp] phr. v. устана́ўліваць, манці́раваць;

hook up a telephone устанаві́ць тэлефо́н;

hook up the gas падключы́ць газ

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

старамо́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Зроблены па старой мадэлі, пашыты па старой модзе; які выйшаў з моды. Старамодны капялюш. Старамодная мэбля. □ З мэблі, што мне відна, — шафа, круглы стол пад квяцістым абрусам, на ім буйны старамодны будзільнік. Ракітны. Зазвінеў старамодны, з нікеляванымі каўпачкамі тэлефон, Глушко паспешліва зняў трубку. Навуменка.

2. Які не адпавядае сучаснасці, уласцівы мінулым часам. Старамоднае выхаванне. Старамодныя манеры. □ Лапшын славіўся на заводзе старамоднымі бакенбардамі. Асіпенка. // Які прытрымліваецца ўстарэлых поглядаў, прывычак. «Памдзей» аб’ездчык быў не шкодны: Так, чалавек ён старамодны І не такі, як Ворцюх, зыркі І меней здольны на прыдзіркі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bill​1 [bɪl] n.

1. законапрае́кт, біль

2. раху́нак;

a telephone bill раху́нак за тэлефо́н

3. AmE банкно́т;

a ten-dollar bill банкно́т ва́ртасцю ў дзе́сяць до́лараў

4. афі́ша

5. прагра́ма (тэатральная);

head/top the bill быць каро́нным ну́марам прагра́мы

♦

fill/fit the bill адпавяда́ць патрабава́нням

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

обрыва́ть​I несов. (к оборва́ть)

1. абрыва́ць;

обрыва́ть я́блоки с я́блони абрыва́ць я́блыкі з я́блыні;

2. (отрывать) адрыва́ць;

3. перен. (прекращать действие) абрыва́ць; (останавливать) спыня́ць;

4. перен. (заставлять замолчать) разг. абрыва́ць (каго);

◊

обрыва́ть телефо́н абрыва́ць тэлефо́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

telefoniczny

telefoniczn|y

тэлефонны;

automat ~y — тэлефон-аўтамат;

centrala ~a — тэлефонная станцыя;

budka (kabina) ~a — тэлефонная будка (кабіна);

karta ~a — тэлефонная картка;

książka ~a — тэлефонная кніга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

уключы́ць, уключу, уключыш, уключыць; зак.

1. што. Далучыўшы да крыніцы энергіі, прывесці ў дзеянне, рух. Уключыць станок. □ Сцяпан Васільевіч уключыў тэлевізар прамой сувязі. Матавы экран ажыў, прамільгнулі абрысы залы, ракетадрома. Шыцік. Вадзіцель ускочыў у кабіну і ўключыў матор. Машына кранулася. М. Ткачоў. // Далучыць да сістэмы дзеючых апаратаў; падключыць. Уключыць першую скорасць. Уключыць тэлефон.

2. каго-што. Увесці, прыняць у склад, лік каго‑, чаго‑н. Уключыць у рацыён жывёлы соль. □ [Бялькевіч:] — Збяру .. брыгаду, уключу туды Мацея з баянам і паеду. Савіцкі. Дырэкцыя адразу ўключыла «Ірынку» у рэпертуарны план тэатра і са згоды аўтара даручыла мне яе ставіць. Сяргейчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)