Даляга́ць ’балець, турбаваць, непакоіць, мучыць’ (пра арганізм) (зэльв., Сцяц.). Ужываецца толькі ў 3 ас. Бясспрэчнае запазычанне з польск. мовы. Параўн. польск. dolegać ’тс’. Да польск. дзеяслова гл. коратка ў Брукнера, 292 (пад lec). Параўн. ст.-бел. долегливость ’недамаганне’ (< польск. dolegliwość; гл. Булыка, Запазыч., 99).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

inconvenience

[,ɪnkənˈvi:niəns]

1.

n.

1) невыго́да, нязру́чнасьць f.

2) кло́пат -у m., турбо́та f.

2.

v.t.

спрычыня́ць каму́ невыго́ду; турбава́ць, перашкаджа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Трасканя́ ‘журба, смутак, маркота’ (паст., Сл. ПЗБ), ст.-бел. тросканье ‘клопат’ (ГСБМ). Запазычана з польск. troskanie ‘клопат, неспакой’ або ўтворана ад мясцовага тро́скаць ‘турбаваць, непакоіць’, што з польск. troskać ‘тс’ ад troska ‘клопат’ (Мацкевіч, Сл. ПЗБ, 5, 119), аформленага пад уплывам існуючага ў гаворцы трасканя́ ‘траскатня’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тро́скаць ‘турбаваць, непакоіць’: мяне ніц не троска (шальч., Сл. ПЗБ). З польск. troskać ‘тс’. Параўн. ст.-бел. троска ‘клопат, смутак’ (1616 г.), якое са ст.-польск. troska ‘тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 134), троскатися ‘клапаціцца, турбавацца’ (ГСБМ). Адносна польск. troska гл. Борысь, 643. Гл. таксама трошчыць, тросчыцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. каго-што. Дакранацца, датыкацца да каго-, чаго-н.

Не чапай рукамі!

2. што. Браць, карыстацца (разм.).

Не чапай майго нічога.

3. каго-што. Закранаць, турбаваць каго-н.; крыўдзіць (разм.).

Не чапай яго, няхай спіць.

4. каго-што. Умешвацца ў чые-н. справы; перашкаджаць каму-н. (разм.).

Не чапай дзяцей, хай гуляюць.

5. каго-што. Знішчаць, вынішчаць; прыносіць шкоду каму-, чаму-н.

Нельга ч. птушыныя гнёзды.

6. Нападаць на каго-, што-н.

Воўк падышоў блізка, але авечак не чапаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

trouble​2 [ˈtrʌbl] v.

1. турбава́ць; турбава́цца; непако́іць; непако́іцца;

I’m sorry to trouble you, but… Прабачце, што турбую вас, але…

2. fml задава́ць кло́пату;

May I trouble you for the sugar? Магу я папрасіць вас перадаць цукар?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

навалі́ць

1. áufhäufen vt; áuftürmen vt (нагрувасціць); zusámmenwerfen* vt (накідаць);

2. (абцяжарваць, турбаваць) áufbürden vt, áufladen* vt (на каго-н. D);

навалі́ла шмат сне́гу es ist viel Schnee gefállen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

unsettle [ˌʌnˈsetl] v.

1. паруша́ць распара́дак; выбіва́ць з каляі́ны;

Will a change of schools unsettle the child? А ці не выб’е дзіця з каляіны пераход у іншую школу?

2. псава́ць (здароўе); турбава́ць, хвалява́ць;

unsettle ner ves псава́ць не́рвы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ругава́ць ’турбаваць, крануць, паварушыць (саркастычна)’ (маладз., Янк. Мат.). З польск. rugować ’высылаць, караць вінаватых’ < rug ’высылка, пакаранне вінаватых’, запазычана з гарадскога нямецкага права, дзе Rüge ’вымова’, rügen ’вымаўляць, рабіць вымову’ (Брукнер, 468). У якасці зыходных формаў падаюць с.-в.-ням. rüggen, rucken, rücken (Нававейскі, Zapożyczenia, 261). Сюды ж ст.-бел. рукгованъе ’высяленне’ (Ст.-бел. лексікон).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

annoy

[əˈnɔɪ]

v.t.

1) злава́ць, раздражня́ць

it annoys me — Гэ́та мяне́ раздражня́е

to be annoyed — быць раззлава́ным, незадаво́леным, злава́цца

2) турбава́ць; дакуча́ць, назаля́ць, дапяка́ць; дадзява́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)