Blínkfeuer
n -s, - светлавы́ сігна́л (на маяку); міга́лка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Пі — пра падачу машынай гуку (мсцісл., Нар. лекс.), пібіп! — аўтамабіль дае сігнал (полац., Нар. лекс.). Новыя гукапераймальныя словы. На паўднёваславянскай тэрыторыі выклічнік pi, pi‑ звязаны з падзываннем свойскай птушкі, гукаперайманнем птушыных галасоў і ўваходзіць у назвы некаторых птушак (гл. Скок, 2, 659; Бязлай, 3, 38).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ба́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.
Разм. Правядзенне часу ў гутарках, забавах. Разводзіць [Дзяжа] розныя балясы Гадзіну добрую падрад. І раз у часе гэтых бавак З ўчастка роўнага сігнал: Брыгадны едзе генерал! Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раке́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да ракеты. Ракетная ўстаноўка. Ракетны пісталет. Ракетны сігнал. Ракетны рухавік. Ракетныя войскі.
2. Які дзейнічае па прынцыпу ракеты (у 2 знач.). Ракетная тэхніка. Ракетныя снарады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пабу́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
Сігнал, які будзіць, па якому ўстаюць (у воінскіх часцях, лагерах і пад.). Іграць пабудку. □ Насустрач дню між ніў, лугоў Ляціць пабудкі кліч напеўны... Муравейка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасігна́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.
Падаць сігнал. — Каля Дземідовічавай хаты пасігналь! — крыкнуў адзін з трактарыстаў Алёшу. Лобан. Бывае, сядзіць на дарозе верабей, дык Ганна Лявонаўна абавязкова яму пасігналіць: ту-ту-ту-ту! Корбан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радыёсігна́л, ‑у, м.
1. Тое, што і радыёхвалі. Атрыманыя з космасу радыёсігналы ператвараюцца ў фотаздымкі, на якіх бачны воблакі, што навісаюць над рознымі раёнамі Еўропы, Азіі, Афрыкі. «Маладосць».
2. Сігнал, перададзены па радыё.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радыёпе́ленг, ‑а, м.
Спец.
1. Вугал, які ўтвараецца геаграфічным мерыдыянам і напрамкам ад радыёпрыёмніка на крыніцу радыёхваль. Вымярэнне радыёпеленга.
2. Сігнал перадавальнай радыёстанцыі, па якому вызначаецца вугал паміж мерыдыянам і кірункам на гэтую станцыю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
светлавы́ светово́й;
~вы́я з’я́вы — световы́е явле́ния;
с. сігна́л — светово́й сигна́л;
~ва́я шчы́ліна — светова́я щель;
~ва́я рэкла́ма — светова́я рекла́ма;
○ с. дзень — светово́й день
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
SÓS-Ruf
['εs|o:|'εs]
m -(e)s, -e марск. сігна́л «SOS»
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)