pleader

[ˈpli:dər]

n.

1) абаро́нца (асаблі́ва судо́вы)

2) засту́пнік -а m., засту́пніца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пры́стаў м. гіст. Polizéihauptmann m -(e)s, -leute;

судо́вы пры́стаў Geríchtsvollzieher m -s, -;

участко́вы пры́стаў Reviervorsteher [-´vi:r-] m -s, - (éines Polizeireviers)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

reporter

[rɪˈpɔrtər]

n.

1) справазда́вец -ўца m.

2) рэпартэ́р -а m.

3) судо́вы пратакалі́ст

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Вы́рак ’адрачэнне; прыгавор’ (БРС, Байк.), выро́к ’лёс, доля; судовы прыгавор’ (Нас.). Запазычанне з польск. wyrok (Кюне, Poln., 115; Жураўскі, SlOr, 10, 40; Булыка, Запазыч., 74). Націск на другім складзе Кюне (там жа) тлумачыць уплывам ускосных склонаў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Перасу́дак (пірясу́дык) ’паўторны суд’ (Юрч. СНС). Ст.-бел. пересудь ’судовая пошліна; плата суддзі і падсудку за разгляд справы’, у значэнні ’паўторны судовы разбор’ вядома з 1229 г. Да пера- і суд (гл.). Параўн. польск. przesądzić ’асудзіць паўторна’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

śledczy :

sędzia śledczy — судовы следчы;

wydział śledczy — крымінальны вышук

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

trial​2 [ˈtraɪəl] adj.

1. про́бны;

a trial flight про́бны палёт;

a trial run выпрабава́льны прабе́г; выпрабава́льны тэ́рмін

2. судо́вы;

a trial testimony све́дчанне ў судзе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ВЫКАНА́ЎЧАЕ ВЯДЗЕ́ННЕ,

заключная стадыя цывільнага працэсу, у якой прымусова ажыццяўляюцца правы, пацверджаныя рашэннем суда. У Рэспубліцы Беларусь у парадку для выканання суд. рашэнняў выконваюцца таксама пастановы і рашэнні гасп. і трацейскіх судоў, выканаўчыя надпісы натарыяльных органаў і інш. Выканаўчае вядзенне ажыццяўляе судовы выканаўца.

т. 4, с. 309

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВЫКАНА́ЎЧЫ ЛІСТ,

у Рэспубліцы Беларусь і некаторых краінах СНД судовы дакумент, які выдаецца спаганяльніку пасля ўступлення ў законную сілу рашэння, прыгавору і інш. судовых пастаноў па цывільных і крымін. справах у частцы маёмасных спагнанняў, рашэнняў арбітражу, гасп. судоў і некаторых інш. органаў.

т. 4, с. 310

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

court​1 [kɔ:t] n.

1. суд; судо́вы працэ́с

2. (the court) су́ддзі;

Supreme Court Вышэ́йшы суд (апеляцыйны суд па грамадзянскіх справах у Вялікабрытаніі);

a court of appeal апеляцы́йны суд;

a court of honour суд го́нару;

open the court пача́ць судо́вы працэ́с;

take smb. to court пада́ць на каго́-н. у суд

3. sport пляцо́ўка;

a tennis court тэ́нісны корт

4. the court двор (караля)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)