subpoena

[səˈpi:nə]

1.

n., Law

по́зва ў суд

2.

v.t.

вы́клікаць по́звай у суд

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

перасу́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Разм.

1. Паўторны суд. [Сцяпан:] А добра, сватка, кажаш. Зробім суд, перасуд, добрым складам над гэтым гадам. Купала. — Што ж, схадзі ў сельсавет, Заявіся... Усё яны высветляць... — Не. З’яўлюся: адразу ж пад варту мяне, Покуль суд, перасуд той — За краты... Куляшоў.

2. звычайна мн. (перасу́ды, ‑аў). Нядобразычлівыя выказванні пра чые‑н. учынкі, словы, дзеянні; плёткі. Ты перасудаў не лякайся, Што людзі зложаць у паспех... Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вае́нна-палявы́, ‑ая, ‑ое.

Які існуе, дзейнічае ва ўмовах ваеннага часу. Ваеннапалявы суд. Ваенна-палявая хірургія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́заў, -заву м., в разн. знач. вы́зов;

в. у суд — вы́зов в суд;

в. на дуэ́ль — вы́зов на дуэ́ль;

в. на спабо́рніцтва — вы́зов на соревнова́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прыся́жны

1. уст. (принявший присягу) прися́жный;

~ныя засяда́целідорев. прися́жные заседа́тели;

п. паве́раныдорев. прися́жный пове́ренный;

2. в знач. сущ. прися́жный;

суд ~ныхсуд прися́жных

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

апеляцы́йны Berfungs-;

апеляцы́йны суд Berfungsgericht n -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прыво́д¹, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. прывесці.

2. Прымусовая дастаўка ў органы следства або ў суд тых, хто не з’явіўся па выкліку, а таксама часовы арышт для допыту (афіц.).

Хуліган ужо мае некалькі прыводаў у міліцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

LG.

= Landgericht – зямельны суд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

по́зва, ‑ы, ж.

Пісьмовае паведамленне аб выкліку куды‑н., павестка. Лабановіч зірнуў на паперку: гэта была позва ад Віленскай судовай палаты з’явіцца на суд. Колас. У кішэні ляжала позва з’явіцца на зборны пункт ваенкамата з патрэбнымі рэчамі. Лужанін. Позва загадвала .. [дзядзьку Мікіту] ў панядзелак з’явіцца ў суд. Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Су́дзень ’вялікі саламяны кош’ (Сцяшк. Сл.), ’суднік’ (Мат. Гом.). Да суд (гл. наступнае слова) з суф. ‑ень.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)