уга́р, ‑у, м.

Спец.

1. Змяншэнне ў колькасці, вазе пры плаўцы, гарэнні, тэрмічнай апрацоўцы і пад.

2. У тэкстыльнай прамысловасці — страта сыравіны пры перапрацоўцы. // Адходы прадзення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

loss

[lɔs]

n.

стра́та f.

•

- at a loss

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

attainder

[əˈteɪndər]

n., Law

стра́та право́ў і маёмасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

падзе́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. падаць (у 1–3, 5–10 знач.).

2. Дзеянне паводле дзеясл. пасці (у 3, 5 і 9 знач.).

3. Страта добрага імя жанчынай; страта дзявоцтва. Розум і разважлівасць Міркіяна выключаюць якія б там ні было аб’ектыўныя фактары, што прывялі жанчыну да падзення. Майхровіч.

4. Спец. Нахіленасць у адносінах да гарызантальнай паверхні (пра зямлю, горныя пароды і пад.). Вугал падзення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verwírkung

f -, -en пазбаўле́нне (чаго-н.), стра́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wärmeverlust

m -(e)s фіз. стра́та цяпла́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Blútverlust

m -(e)s, -e стра́та крыві́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Féuerschaden

m -s, -schäden стра́та [шко́да] ад пажа́ру

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

тэрманестэзі́я

(ад тэрма- + анестэзія)

страта адчування тэмпературы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Матыле́нька ’мянташка’ (жабін., ДАБМ; к. 264); памянш. з мянці́ла (гл.), у якой адбылася страта санорнага і ацвярдзенне пачатковага м‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)