бра́тацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Станавіцца пабрацімамі.

2. Праяўляць братнія пачуцці; уступаць у цесныя сяброўскія адносіны. Ад.. [Віктара] крыху патыхала бензінам. На перапынках [вучні] з ім не надта стараліся братацца, аднак не папракалі, бо ведалі, што калі.. бацька трактарыст, то хто.. вытрымае, каб не падысці да трактара. Кулакоўскі. // Спыняць ваенныя дзеянні, барацьбу і пад., заяўляючы аб узаемных братніх пачуццях, салідарнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Féindseligkeit

f -, -en

1) варо́жасць

2) pl вае́нныя дзе́янні

die ~en éinstellen — спыня́ць вае́нныя дзе́янні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

quiet​3 [ˈkwaɪət] v. супако́йваць; супако́йвацца; спыня́ць; уціхамі́рваць; уціхамі́рвацца; уці́хнуць;

quiet a baby супако́іць дзіця́;

quiet the pulse адрэгулява́ць пульс;

The wind quieted. Вецер супакоіўся.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Прыціна́ць ’спыняць’, ’перасякаць (дарогу)’ (Нас.), ’прыпыняць’ (Байк. і Некр.), ’ціснуць (аб цеснай вопратцы, абутку)’ (Нас.), прыця́ць ’заціснуць, прыціснуць; затаіць, захаваць’, ’рабіць рэзкія папрокі, дакаранні’ (Нас.). Сюды ж прыціна́цца ’знаходзіць прыстанішча, прытулак’; ’абапірацца; прысесці для адпачынку’ (Гарэц.), рус. смал. притина́ться ’жыць у нечым доме, выпадкова прыбіўшыся’. Да цяць (гл.); разнастайнасць значэнняў пры першапачатковым ’абразаць, падразаць’ тлумачыцца далейшым развіццём семантыкі ў бок ’абмежаваць (у руху)’, ’асадзіць’, ’сціснуць’ і пад.; параўн. Гарачава, ОЛА, Исследов., 1994–1996, 210–216; ЕСУМ, 4, 584.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ustawać

незак.

1. спыняцца; пераставаць;

nie ustawać w wysiłkach — не спыняць намаганняў;

2. стамляцца, зморвацца, знясільвацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

unieruchamiać

незак. спыняць, затрымліваць; прыводзіць у стан нерухомасці; паралізаваць;

unieruchamiać złamaną rękę gipsem — фіксаваць зламаную руку гіпсам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

suppress [səˈpres] v.

1. спыня́ць;

suppress an uprising душы́ць паўста́нне

2. стры́мліваць, заглуша́ць, прыглуша́ць;

suppress a newspaper забарані́ць вы́пуск газе́ты;

suppress anger прыглуша́ць гнеў;

suppress the truth уто́йваць пра́ўду, замо́ўчваць пра́ўду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

halt

I [hɔlt]

1.

v.i.

спыня́цца, затры́мвацца

2.

v.t.

спыня́ць, затры́мваць

3.

n.

прыпы́нак -ку m.

II [hɔlt]

v.i.

1) сумнява́цца, вага́цца

2) Archaic кульга́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тушы́ць ​1, тушу, тушыш, тушыць; незак., што.

Спыняць гарэнне чаго‑н.; гасіць. Сястра ўжо тушыла святло на калідоры. Асіпенка. Паравозы выпускала пару, тушылі топкі. Лынькоў. [Ігар] тушыў папяросу, тыкаючы яе ў дно сподка. Карпюк. // перан. Спыняць, заглушаць (якія‑н. пачуцці, каханне і пад.). Успамін пра брата астуджвае Васілісін голас, тушыць яе добрую ўсмешку, абуджае даўнюю крыўду і злосць. Васілевіч. Урэшце .. [Яраш] мог бы заклікаць на дапамогу сябра і разважлівую, спакойную Валянціну Андрэеўну, якая неаднойчы ўжо тушыла ўспышкі Галінай хваравітай рэўнасці. Шамякін. // перан. Не даваць развівацца, пашырацца чаму‑н. Хай льюцца песень грэлі Ад сэрца, ад душы. Яны людзей сагрэлі, Не буду іх тушыць. Пушча. / у вобразным ужыв. Зоры не паспявалі з’явіцца ўваччу, як успышка святла зноў тушыла іх. Чорны.

•••

Тушыць (гасіць) мяч — ударам зверху прызямляць (у валейболе, тэнісе і пад.).

Снег саломаю тушыць — рабіць якую‑н. бязглуздзіцу, глупства.

тушы́ць ​2, тушу, тушыш, тушыць; незак., што.

Варыць на малым агні ў закрытай пасудзіне. Тушыць капусту. Тушыць мяса. Тушыць агародніну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ábfangen

*

1.

vt

1) перахо́пліваць

2) падпільно́ўваць

3) спыня́ць; прыма́ць [браць] на сябе́

2.

(sich) узя́ць сябе́ ў ру́кі, супако́іцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)