ло́вкость ж.

1. спрыт, род. спры́ту м., спры́тнасць, -ці ж., ло́ўкасць, -ці ж.;

2. ёмкасць, -ці ж., зру́чнасць, -ці ж.; см. ло́вкий;

◊

ло́вкость рук спры́тнасць рук.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыплама́тыя

(фр. diplomatie)

1) дзейнасць урада па ажыццяўленню міжнароднай палітыкі;

2) сукупнасць прыёмаў, якія выкарыстоўваюцца ў зносінах з замежнымі дзяржавамі;

3) перан. тонкі разлік, лоўкасць і спрыт у дзеяннях, накіраваных на дасягненне якой н.-мэты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

казуі́стыка

(фр. casuistique, ад лац. casus = выпадак)

1) прымяненне агульных артыкулаў закона да розных юрыдычных выпадкаў;

2) прымяненне да асобных выпадкаў агульных дагматычных палажэнняў у сярэдневяковай схаластыцы;

3) перан. спрыт пры доказах чаго-н. непраўдзівага, фальшывага; кручкатворства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

facility

[fəˈsɪləti]

n., pl. -ties

1) лёгкасьць f.

2) спрыт -у m.

3) абсталява́ньне, прыстасава́ньне n.

4) пада́тнасьць, рахма́насьць, згаво́рлівасьць f.

5) магчы́масьць, умо́ва f.

work facilities — ме́сца для пра́цы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

казуі́стыка

(фр. casuistique, ад лац. casus = выпадак)

1) падвядзенне прыватных выпадкаў пад агульную догму як прыём сярэдневяковай схаластыкі і багаслоўя;

2) перан. спрыт пры доказах чаго-н. непраўдзівага, фальшывага; кручкатворства.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

wprawiać się

незак. набываць навык (спрыт);

wprawiać się w grze na flecie — набываць навык ігры на флейце

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

уту́лак, ‑лку, м.

Абл. Добраўпарадкаванасць жылля, быту; утульнасць. Утулку тут было болей, адчуваўся парадак і гаспадарскі спрыт: з трох бакоў двор абступілі будынкі — хата, хлеў, нейкая лёгкая паветка; у двары пры баку стаялі сані з рэштаю сена ў рэзгінах — пэўнае сведчанне таго, што гаспадар дома. Быкаў. Венскія крэслы ад сцяны.. былі перастаўлены да стала. І адразу пакой набыў нейкі адметны выгляд і ўтулак, ён як бы пашырэў, параскашнеў. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cunning

[ˈkʌnɪŋ]

1.

adj.

1) хі́тры

2) уме́лы, спра́ўны

3) US., informal прыва́бны

a cunning smile — прыва́бная ўсьме́шка

2.

n.

1) хі́трасьць f., спры́т -у m.

2) спры́тнасьць f.; уме́льства n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

agility

[əˈdʒɪləti]

n.

1) жва́васьць, руха́васьць, спры́тнасьць, спра́ўнасьць f.

the agility of a monkey — спры́тны, як ма́лпа

2) Figur. гну́ткасьць f., спрыт -у m.

a great mental agility — вялі́кая гну́ткасьць ро́зуму

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

атле́тыка

(гр. athletike (techne) = спартыўнае (майстэрства))

сістэма спартыўных практыкаванняў, якія развіваюць сілу, спрыт, вынослівасць;

лёгкая а. — бег, хадзьба, скачкі, кіданне кап’я, дыска, штурханне ядра і інш.;

цяжкая а. — бокс, барацьба, падняцце штангі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)