камато́зны

(ад гр. koma, -atos = сон, драманне)

які знаходзіцца ў санлівым, прыгнечаным стане.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

undisturbed [ˌʌndɪˈstɜ:bd] adj. непатрыво́жаны, спако́йны;

undisturbed sleep спако́йны сон;

We found everything undisturbed. Мы ўбачылі, што ўсё ў парадку.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пасляабе́дзенны náchmittäglich, Náchmittags -;

пасляабе́дзенны час Náchmittagsstunden pl;

пасляабе́дзенны сон Náchmittagsschläfchen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

непрабу́дны:

непрабу́дны сон tíefer [féster] Schlaf; перан éwiger Schlaf, Tod m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

летаргі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да летаргіі; выкліканы летаргіяй. Летаргічны стан.

•••

Летаргічны сон — тое, што і летаргія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schläfchen

n -s, - каро́ткі сон

ein ~ máchen — задрама́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schläfern

vimp

ihn schläfert — яго́ хі́ліць на сон

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinschläfern

vt закалы́хваць, наганя́ць сон (на каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Мжыць ’заплюшчыць вочы’, мжы́цца ’змыкацца, заплюшчвацца’, ’мроіцца, здавацца’ (Нас., Яруш.). Укр. мига́тися, мигну́тися ’мроіцца, здавацца’, ’здацца’, ’мільгаць’, польск. mżyć, mżeć ’міргаць (вачыма)’, ’драмаць’, ’склейвацца (пра вочы)’, ’глядзець, нібы праз туман’, mżonki ’паўсон’. Да прасл. migati > міга́ць (гл.) (Брукнер, 351) ’хутка рухацца туды-сюды’ > ’міргаць вачыма, калі надыходзіць сон’ (параўн. літ. miegóti ’спаць’) > ’бачыць праз сон нешта час-ад-часу’ > ’здавацца, мроіцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тру́бнік (лугавы) ‘сон лугавы, Pulsatilla Adans. pratensis Mill.’ (Бейл.). Названы паводле трубкападобнага сцябла; адносна народнай сімволікі расліны гл. Коласава, Лексика, 32.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)