Lórbeer

m -s, -en

1) лаўр

2) ла́ўры, сла́ва

unverwélklicher ~ — неўвяда́льная [неўміру́чая, нязга́сная] сла́ва

◊ ~en érnten — пажына́ць ла́ўры

sich auf den ~en rúhen — спачы́ць на ла́ўрах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пасмяро́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да перыяду пасля смерці каго‑н., які ўзнікае пасля смерці каго‑н. Пасмяротная слава. // Апублікаваны, арганізаваны пасля смерці аўтара. Пасмяротнае выданне твораў пісьменніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

deserve [dɪˈzɜ:v] v. заслуго́ўваць;

It is more than I deserve. Я гэтага не заслужыў.

♦

get what you deserve infml яка́я спра́ва, така́я і сла́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вядо́масць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць вядомага ​1 (у 1 знач.).

2. Шырокая папулярнасць, слава. Творы мастака заваявалі сусветную вядомасць. □ І ўсё ж, зусім нечакана для Наташы, вядомасць прыйшла да яе. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

repute​1 [rɪˈpju:t] n. fml рэпута́цыя; до́брая сла́ва;

a writer of repute пісьме́ннік з і́мем;

I know him by repute. Я ведаю пра яго па чутках.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перасягну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Выйсці за якія‑н. межы. Слава аб гераічным ўчынку перасягнула межы краіны. // Аказацца большым за што‑н. вызначанае. Ураджай бульбы перасягнуў 200 цэнтнераў з гектара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гуля́ка, ‑і, м.

Разм. Той, хто гуляе, любіць гуляць (у 1, 2, 4, 5 і 6 знач.). Пра музыку вечна ходзіць Слава кепская ў народзе: «Не касец і не ратай, А гуляка і гультай». Бачыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удо́ўжкі, прысл.

Тое, што і удоўж (у 1 знач.). Па свеце і ўдоўжкі, і ўшыр Шчаслівая слава пайшла. Купала. Вось звіць бы пугу ўдоўжкі на вярсту — Яна страляла б, як пярун з-пад хмары! Астапенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

notorious [nəʊˈtɔ:riəs] adj. (for) су́мна вядо́мы, праславу́ты, пра яко́га хо́дзіць дрэ́нная сла́ва;

be notorious for smth. сла́віцца чым-н. дрэ́нным/благі́м;

a notorious liar страшэ́нны лгун, хлус, маню́ка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Правасла́ўе ’адна з хрысціянскіх канфесій’ (ТСБМ). З ц.-слав. православие ’тс’, якое з’яўляецца памылковай калькай с.-грэч. όρυόδοξία < όρυός ’прамы, правільны’ і δόξια ’вера’ і ’слава’. Сюды праваслаўны (ТСБМ) з ц.-слав. православьнъ — калька з грэч. όρυόδοξος (Слаўскі, Зб. Машыннаму, 279–280).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)