2. Які патрабуе асцярожных, тактоўных адносін (разм.).
Я да вас па далікатным пытанні.
3.Складаны, тонкі, выпеставаны.
Далікатныя рукі.
Чалавек далікатнага складу.
4. Кволы, мяккі, прыемны навобмацак.
Чаравікі з далікатнай скуры.
|| наз.даліка́тнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маніпуля́цыя, ‑і, ж.
1.Складаны прыём, складанае дзеянне, якія патрабуюць спрыту, умення. Грузавік кратаўся з месца, і Міхаль Навіцкі ледзь паспяваў сачыць за таямнічымі маніпуляцыямі Васькавых рук і ног.Паслядовіч.
2.перан. Спрытнае махлярства, махінацыя.
[Фр. manipulation.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Карнаву́хі ’з адрэзанымі або абвіслымі вушамі’ (Нас., Шат., Касп., Бяльк., Гарэц., Др.-Падб., Жыв. сл.). Складаны прыметнік. Першая аснова да карна́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ру́капіс ’тэкст, напісаны ад рукі або на друкавальнай машынцы’, ’рукапісны помнік старажытнай пісьменнасці’ (ТСБМ). Складаны назоўнік ад рука (гл.) і пісаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
complexity
[kəmˈpleksəti]
n., pl. -ties
1) склада́насьць, заблы́танасьць f.
2) склада́ны прадме́т
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
но́жык, ‑а, м.
Тое, што і нож; невялікі нож. Скроб.. [дзядзька Яўтух] ножыкам бульбіну ды моўчкі хаваў сваю добрую ўсмешку ў сівых вусах.Бялевіч.Шура спыніўся, выняў з кішэні складаны ножык і тронкамі пастукаў у каменную сцяну.Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замыслава́ты, ‑ая, ‑ае.
Складаны, хітры, не адразу зразумелы. Дзяцей часта асякаюць старэйшыя ў сям’і, калі яны прыстаюць з запытаннямі, то вельмі наіўнымі, то часамі занадта замыславатымі.Колас.// Вычварны, мудрагелісты. [Шурка] .. выпісвае на невялікай ледзяной сцяжынцы замыславатую фігуру.Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
склада́нчык, ‑а, м.
Разм.Складаны нож. Ножык-складанчык. □ Такога павароту Шура не чакаў, паспешліва вылажыў на дол ножык-складанчык, абоймы з патронамі, лімонку.Навуменка.[Тонік:] — У мяне аставалася толькі адна надзея: выменяць дзягу на свой стары складанчык.Капыловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нож / маленькі, кішанёвы складаны: сцізорык / з тоўстым клінком, які носяць у похве: фінка / складаны: складанчык (разм.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
арабе́ска, ‑і, ДМ ‑цы; Рмн. ‑сак; ж.
1.Складаны арнамент фантастычнага характару з геаметрычных фігур і стылізаваных лісцяў, кветак і пад. — першаначаткова ў помніках арабскага мастацтва. Чырвонымі арабескамі Лісце лес ураніў.Караткевіч.
2. Невялікі музычны твор.
[Іт. arabesco.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)