сантэ́хнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Скарачэнне: санітарны тэхнік — спецыяліст, які займаецца ўстаноўкай і наладкай санітарнага абсталявання.

Інжынер-с.

Слесар-с. (спецыяліст па абслугоўванні цеплавой, водаправоднай і каналізацыйнай тэхнікі ў дамах).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Imprtrestriktion

f -, -en скарачэ́нне [абмежава́нне] і́мпарту

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vermnderung

f -, -en памяншэ́нне, скарачэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Abbreviatr

[-v-]

f -, -en скарачэ́нне, абрэвіяту́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

А́ВІЯ...

(ад лац. avis птушка),

першая састаўная частка складаных слоў, скарачэнне, якое абазначае «авіяцыйны», «паветраны», напр., авіямадэлізм, авіялінія.

т. 1, с. 64

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

acpan

м. уст. скарачэнне ад waszmość pan

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

reduction [rɪˈdʌkʃn] n.

1. (in) зніжэ́нне, паніжэ́нне; памяншэ́нне, скарачэ́нне;

a reduction in une mployment скарачэ́нне беспрацо́ўя

2. скі́дка;

a reduction on train tickets for students скі́дка для студэ́нтаў на прае́зд па чыгу́нцы

3. паме́ншаная ко́пія (фатаграфіі, карты, карціны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

contraction [kənˈtrækʃn] n.

1. сціска́нне, звужэ́нне, сця́гванне, памяншэ́нне

2. набыццё (прывычкі, звычкі)

3. ling. скаро́чаная фо́рма, скарачэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

redundancy [rɪˈdʌndənsi] n.

1. BrE скарачэ́нне шта́таў; звальне́нне рабо́чых, слу́жачых;

compulsory redundancy прымусо́выя звальне́нні

2. ling. плеана́зм

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ра́курс, -у, м.

1. Перспектыўнае скарачэнне аддаленых ад гледача частак адлюстраванага на плоскасці прадмета (спец.).

2. перан. Пункт погляду, з якога што-н. разглядаецца; аспект.

Падаць праблему ў новым ракурсе.

|| прым. ра́курсны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)