liberty [ˈlɪbəti] n. свабо́да; во́ля

♦

at liberty быць на во́лі;

be at liberty to do smth. мець магчы́масць рабі́ць што-н.;

take the liberty of doing smth. асме́львацца/адва́жвацца зрабі́ць што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ільго́та, льго́та ’палёгка ў выкананні якіх-н. абавязкаў’ (ТСБМ). Рус. льго́та ’тс’, дыял. ильго́та, лего́та ’лёгкасць’, ’ільгота’, ’вызваленне, свабода’, укр. вільгота ’прыволле, ільгота’, ст.-рус. льгота ’аблягчэнне, вызваленне’, ’зручнасць, здаволенне’, ’ільгота’. Пратэтычнае і‑. Утворана ад кораня льг‑ з суф. ‑ота ў ст.-рус. Фасмер, 2, 543; КЭСРЯ, 250. Гл. лёгкі, ільга, вільгота 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

swoboda

swobod|a

ж. свабода; воля;

~y obywatelskie — грамадзянскія свабоды;

mieć ~ę działania — мець свабоду дзеянняў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

discretion

[dɪˈskreʃən]

n.

1) свабо́да вы́бару або́ меркава́ньня

I leave this to your discretion — Я пакіда́ю гэ́та на ва́шае меркава́ньне

2) аба́члівасьць, разва́жнасьць, асьцяро́жнасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Вальго́та ’ільгота’ (Касп., КТС); ’прыволле, раздолле’ (З нар. сл.). Рус. вольгота, вольготный лічыцца прэфіксальным утварэннем ад льгота < льга ’свабода, лёгкасць’ (Шанскі, 1, В, 154–155). Гэта версія выклікае сумненне, бо прэфікс в‑ звычайна спалучаецца з дзеяслоўнымі асновамі. Больш верагодным трэба лічыць вальгота вынікам кантамінацыі ільгота і вольны; якраз гэтыя значэнні былі ўласцівы ст.-рус. льга.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

prasa

pras|a

ж.

1. прэс, ціскі;

2. друкарскі станок;

3. прэса, друк;

wolnоść ~y — свабода друку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Spíelfeld

n -(e)s, -e

1) спартыўная пляцо́ўка, (тэ́нісны) корт

2) свабо́да дзе́янняў; магчы́масці; по́ле дзе́йнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

во́льнасць ж.

1. (свабода) Fréiheit f ;

2. (нястрыманасць) Úngebundenheit f -, Úngezwungenheit f -;

дазваля́ць сабе́ во́льнасці sich (D) viel(es) [zu viel] heráusnehmen*, sich (D) Fréiheiten heráusnehmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

worship​1 [ˈwɜ:ʃɪp] n.

1. богаслужэ́нне; вера вызна́нне;

forms of worship рэлігі́йныя абра́ды, рытуа́лы;

freedom of worship свабо́да веравызна́ння;

a place of worship храм

2. паклане́нне; шанава́нне;

Your Worship BrE, fml Ва́ша мі́ласць (зварот да суддзі, мэра)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Слабада́ 1 гіст. ‘у XI–XVI стст. сяліба вольных людзей, прадмесце’, ‘вялікае гандлёвае ці прамысловае сяло, пасёлак’; памянш. слабо́дка (ТСБМ, Ласт.), ‘гаспадарчае пасяленне сялян, вызваленых ад прыгону, на пэўнай адлегласці ад сяла’ (Пятк. 2). Укр., рус. слобода́, ст.-рус. свобода, слобода ‘тс’, ст.-польск. sloboda ‘невялікі пасёлак, пасяленне сялян’, гл. слабода. Трубачоў (История терм., 170) першаснае тэрміналагічнае значэнне дэфінуе як ‘сумесна жывучая роднасная група’ (гл. свабода), якое потым зазнала значныя змены. У рус., бел., укр. формах з націскам на канцы ён адзначае старажытную інтанацыйную асаблівасць, характэрную для зборных дэрыватаў. Карскі (1, 145) пры серб. слобо́да ‘свабода’ лічыць канцавы націск у слове заканамерным.

Слабада́ 2 ‘агульная назва скаціны’ (Арх. Федар.; пруж., івац., ДАБМ, камент., 887), ‘статак кароў’ (Сцяшк. Сл.). Хутчэй за ўсё, з слабы (гл.) з суф. ‑oda, які яшчэ праславянскі (гл. Слаўскі, SP, 1, 63); семантычная паралель у худоба (гл.) ад худы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)