Рызкы́ ’сенажаць’ (малар., ЛА, 2). Утворана ад рэ́заць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

haggle

[ˈhægəl]

1.

v.i.

таргава́цца

2.

v.t.

1) знахо́дзіць хі́бы ў тава́ры; чапля́цца

2) няўме́ла рэ́заць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Кірза́ты ’кірпаты’ (Ян.). Балтызм. Да літ. kirsti ’рубіць, рэзаць’. Цікава супаставіць дзве групы літоўскіх лексем: kirstii ’рубіць, рэзаць’ — kirstis ’гарчыць’ (гэтыя значэнні традыцыйна звязваюцца — Фрэнкель, 258) і kirpti©рэзаць, карпаць’ — kirpti ’кіслець’ (таксама генетычна звязаныя значэнні — там жа, 257–258). Ад апошняга рэгулярна ўтварылася *Älirpötas, *Älirpanösis, якое стала крыніцай бел. кірпаты, кірпаносы (як ад рус. корнатькурносый). Ад першага — кірзаты (Параўн. Мартынаў, Лекс. балтызмы, 28; Лаўчутэ, Балтизмы, 143).⇉

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дарэ́заць

1. (скончыць рэзаць) zu nde [frtig] schniden*, (zer)spnen vt;

2. (пазбавіць жыцця) bschlachten vt; bstechen* vt;

3. (дадаткова нарэзаць) zsätzlich schniden*; nchschneiden* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

cyzelować

незак.

1. рэзаць па метале; гравіраваць;

2. перан. шліфаваць; даводзіць да дасканаласці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Разо́к ’кавалак зямлі, поля і засценак’ (Бяльк.). Ад рэ́заць, рэз (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ра́зік ’малады парастак, атожылак’ (ТС). Ад рэзаць, параўн. раз ’адзін’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

scarify

[ˈskærɪfaɪ]

v., -fied, -fying

1) абдзіра́ць, рэ́заць (паве́рхню)

2) Figur. во́стра крытыкава́ць, зьневажа́ць

3) рыхлі́ць (гле́бу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dismember

[dɪsˈmembər]

v.t.

1) рэ́заць на ча́сткі; дзялі́ць на ча́сткі

2) адраза́ць або́ адрыва́ць кане́чнасьці (руку́, нагу́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Рэ́зны: у выразе рэ́зны камень ’онікс’ (Байк. і Некр.). Ад рэзаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)