paprać

незак.

1. пэцкаць; брудзіць;

2. партачыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ума́зывать несов., прост.

1. (промазывать) ма́заць, выма́зваць, ума́зваць;

2. (пачкать) ма́заць, выма́зваць, ума́зваць, пэ́цкаць, запэ́цкваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бры́дзіць

1. разм. (псаваць выгляд) entstéllen vt, verúnstalten vt;

2. разм. (пэцкаць) beschmíeren vt, beschmútzen vt; besúdeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

◎ Кве́каць ’абрабляць, пэцкаць’ (КЭС, лаг.). Гіперкарэктная форма да квецаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

daub

[dɔb]

1.

v.

1) абма́зваць не́чым; тынкава́ць

2) ма́заць, нама́зваць (кле́ем)

3) пэ́цкаць; бру́дзіць, пля́міць

4) пэ́цкаць; няўме́ла малява́ць

2.

n.

бла́га намалява́ная карці́на; мазані́на, мазьня́, пэцкані́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Кве́цаць ’мазаць, брудзіць, пэцкаць’ (Пал., Ян., Шатал., Нар. словатв.). Гл. квэцаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ке́ўцаць ’пэцкаць’ (Мат. Гом.). Да квецаць (гл.). Кантамінацыя з кеўзаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пе́чкацца ’пэцкаць’ (ТС). У выніку кантамінацыі лексем пэцкацца і пячксір ’пячнік’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wymazywać

незак.

1. вымазваць, пэцкаць;

2. выкрэсліваць; сціраць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Вазго́ля ’маруда’ (Юрч.). Да вазголя ’пэцкаль, мазюра’ < *вазгаць ’пэцкаць’, якое звязана з вазгры (Вярэніч, Бел.- укр. ізал., 10–11). Параўн. рус. вазгать, вазганить ’пэцкаць, вэдзгаць, квэцаць’, вазгун, вазгунья, вазган, вазгала, вазгалья ’неахайны, брудны чалавек, пэцкаль’ (Даль). Гл. Фасмер, 1, 267; Махэк₂, 697.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)