самаво́лка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самаво́лка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
cite
v.
1) цытава́ць
2) спасыла́цца, падава́ць як
3) пахва́льна зга́дваць
4) выкліка́ць у суд
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
given
1) да́дзены, пада́дзены
2) схі́льны, які́ ма́е звы́чай
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
узо́р, -у,
1. Малюнак, у якім спалучаюцца ў пэўным парадку лініі, колеры, фігуры
2. чаго і без
3. чаго і без
4. Спосаб канструкцыі, від, форма.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Áusbund
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
грэхападзе́нне, ‑я,
У біблейскім міфічным паданні — парушэнне першымі людзьмі, Адамам і Евай, запаветаў бога.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сіне́кдаха, ‑і,
Стылістычны прыём, калі назва часткі, прыватнага выкарыстоўваецца замест назвы цэлага, агульнага і наадварот (напрыклад: «галава» замест «чалавек» і пад.), а таксама слова і зварот, ужытыя такім чынам.
[Грэч. synekdochē — суаднясенне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Напры́клад ’прыкладна’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
яви́ть
◊
яви́ть приме́р паказа́ць
яви́те ми́лость зрабі́це ла́ску.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Зматажы́цца ’налегчы’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)