каме́рцыя
(лац. commercium = гандаль)
дзейнасць, у аснове якой ляжыць ажыццяўленне афіцыяльна дапушчальных гандлёвых аперацый, што прыносяць камерсанту прыбытак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
comfortable [ˈkʌmfətəbl] adj. камфарта́бельны, уту́льны, выго́дны; зру́чны; ёмкі;
a comfortable chair ёмкае крэ́сла;
a comfortable income до́бры прыбы́так;
Do you feel comfortable? Вам зручна?
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
інвесты́цыя
(ням. Investition, ад лац. investire = адзяваць)
укладванне капіталу ў якое-н. прадпрыемства, асабліва за мяжой, каб атрымаць прыбытак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
інвесці́раваць
(ням. investieren, ад лац. investire = адзяваць)
укладваць капітал у якое-н. прадпрыемства, асабліва за мяжой, каб атрымаць прыбытак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
◎ На́вязка ’нешта навязанае’: навязкі навязваць (Л. Калюга), ’загавораная шаптухай ніцяная перавязка на балючым месцы’ (дзярж., Нар. сл.), ст.-бел. навязка, навезка, навеска (1444 г.) ’барыш, прыбытак; штраф’ (Гарб.): за шестеро коней no рублю грошей платити з навезкою. Да вязаць, першапачаткова ’тое, што прывязвалася’, у тым ліку пры ўзважванні ці вымярэнні — ’адрэзаная частка, якая прымацоўвалася да цэлага, каб не згубілася; даважка’, пазней ’дадатак звыш пэўнай меры’, ’прыбытак’, ’штраф’; старабеларускі юрыдычны тэрмін Булыка (Лекс. запазыч., 84) лічыць запазычаннем са ст.-польск. nawiązka ’тс’, што ў святле прыведзеных вышэй меркаванняў патрабуе дадатковай аргументацыі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Набда́ ’прыбытак, зыск’ (Ласт.), параўн. ст.-бел.: Да не даси набды от блудніцы, што цытуе Ластоўскі з Супрасльскага летапісу. Да наўда (гл.); не выключана народна-этымалагічная сувязь з дбаць (з метатэзай) або з надоба (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Gewínn
m -(e)s, -e
1) вы́йгрыш, прыбы́так
~ ábwerfen* [ábführen] — дава́ць прыбы́так, быць рэнта́бельным
2) тэх. здабы́ча
~ aus etw. (D) zíehen* — атры́мліваць кары́сць (з чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Mehr
n -(s)
1) лі́шак, рэ́шта, аста́так; прыбы́так
2) бо́льшасць, перава́га
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Éinkommen
n -s, - дахо́д, прыбы́так
das ~ aus Stéuern — дахо́д ад пада́ткаў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
кары́сць, -і, ж.
1. Добрыя, спрыяльныя вынікі для каго-, чаго-н.
Прынесці к. радзіме.
2. Матэрыяльная выгада для каго-, чаго-н.; прыбытак.
Мець к. са сваёй працы.
◊
Гаварыць на карысць каго-чаго — служыць доказам, пацвярджэннем дадатных якасцей каго-, чаго-н.
На карысць каго-чаго —
1) са станоўчымі вынікамі для каго-, чаго-н.
Справа вырашылася на карысць работніка;
2) дзеля чыёй-н. выгады, карысці.
Змена месца службы пайшла яму на карысць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)