condemnatory

[kənˈdemnətɔri]

adj.

абвінава́ўчы (прысу́д, прамо́ва); асуджа́льны (по́зірк)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verbose [vɜ:ˈbəʊs] adj. fml шматсло́ўны (стыль, прамова і да т.п.);

a verbose speaker шматсло́ўны прамо́ўца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́гук, ‑у, м.

Гучны вокліч, выкрык. Прамова [Пятрэнкі] раз-пораз перарывалася дружным смехам у зале, выгукамі адабрэння. Краўчанка. Сабраліся мужчыны і пад выгукі «раз, два — узялі!» штурхалі машыну. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натхнёны begistert; flmmend (палымяны); hnreißend (захапляючы);

натхнёная прамо́ва ine flmmende Rde

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Перамо́ва, перамовы ’перагаворы’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб., Нар. Гом.), смал. перемо́вы ’тс’. У выніку кантамінацыі польск. przemowa ’гаварэнне, прамова, выступленне’ і рус. переговоры ’перагаворы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

обвини́тельный юр. абвінава́ўчы;

обвини́тельный пригово́р абвінава́ўчы прыгаво́р;

обвини́тельный акт абвінава́ўчы акт;

обвини́тельная речь абвінава́ўчая прамо́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агні́сты, -ая, -ае.

1. гл. агонь.

2. Які свеціцца як агонь, падобны да яго колерам, адлівае фарбамі агню.

Агністае лісце на дрэве.

3. Гарачы, пякучы як агонь.

Агністая спёка.

4. перан. Палымяны, бліскучы (пра вочы, позірк).

Агністыя вочы.

5. перан. Палымяны, натхняльны, гарачы.

Агністая прамова.

|| наз. агні́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падзе́йнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., на каго-што і без дап.

Аказаць нейкае дзеянне, уздзеянне, уплыў. Лякарства падзейнічала добра. □ Гэта кароткая прамова дырэктара неяк асабліва падзейнічала на Любу. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спіч

(англ. speech)

кароткая прывітальная застольная прамова.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

інвекты́ва

[лац. invectiva (oratio) = лаянкавая (прамова)]

рэзкае выступленне, выпад супраць каго-н., чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)