Zerfállsprodukt
n -(e)s, -e праду́кт распа́ду
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
produkt, ~u
м. прадукт; выраб;
~y mleczne — малочныя прадукты;
produkt brutto — прадукт брута;
produkt gotowy — гатовы прадукт (выраб);
produkt o wysokiej (zlej) jakości — высакаякасны (нізкаякасны) прадукт;
~у importowane — імпартныя прадукты (вырабы);
~у na eksport — тавары на экспарт;
~у rolne — сельскагаспадарчыя прадукты (тавары)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
кру́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.
1. зб. Здробненае ачышчанае ад шалупіння зерне пшаніцы як прамежкавы прадукт пры перапрацоўцы яе ў гатунковую муку.
2. зб. Тое, што і крупы (у 2 знач.); крупкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
мача́, ‑ы, ж.
Вадкасць, якая выдзяляецца ныркамі як прадукт абмену рэчываў і выходзіць з арганізма праз мочаспускальны канал.
•••
Нетрыманне мачы гл. нетрыманне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
поліурэта́н, ‑у, м.
Высокамалекулярнае арганічнае спалучэнне, прадукт полімерызацыі; высакаплаўкае крышталічнае рэчыва. // Сінтэтычны матэрыял, які прымяняецца для вырабу каўчуку, клею, плёнкі і інш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саля́равы, ‑ая, ‑ае.
У выразе: саляравае масла — прадукт перагонкі нафты, які выкарыстоўваецца як паліва для дызеляў, рэчыва для змазкі механізмаў і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кру́пы, круп.
1. Прадукт харчавання з цэлых або сечаных зярнят розных культур.
Грэчневыя к.
Зварыць кашу з манных круп.
2. перан. Снег у выглядзе невялікіх шарападобных зярнят.
|| памянш. кру́пкі, -пак.
|| прым. крупяны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
побо́чный в разн. знач. пабо́чны;
побо́чный проду́кт пабо́чны праду́кт;
побо́чный вопро́с пабо́чнае пыта́нне;
побо́чные дохо́ды пабо́чныя дахо́ды.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
канцэнтра́т, ‑у, М ‑раце, м.
1. Спецыяльна апрацаваны сухі прадукт, зручны для захоўвання і хуткага прыгатавання ежы. Харчовыя канцэнтраты. Канцэнтрат кашы. Малочны канцэнтрат.
2. Корм высокай пажыўнасці для жывёлы (напрыклад, зерне, макуха, вотруб’е). — Вось пры саўгасе, — гаварыла далей жанчына, — сталі прывозіць пад вясну канцэнтраты, дык і хвароб на ферме паменшала. Кулакоўскі.
3. Прадукт абагачэння карыснага выкапня шляхам канцэнтрацыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Муму́каць ’рыкаць’ (Корбай, КТС). Ад му‑му‑у! (Васілеўскі, Прадукт. тыпы, 79).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)