праду́кт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м.
1. Прадмет як вынік чалавечай працы (апрацоўкі, перапрацоўкі, даследавання і пад.).
П. абмену.
Манаграфія — п. шматгадовай працы.
Прадукты хімічнай перапрацоўкі дрэва.
2. перан. Вынік, гістарычнае параджэнне чаго-н. (кніжн.).
Мова — п. гістарычнага развіцця грамадства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
праду́кт, -ту м.
1. в разн. знач. проду́кт;
сыры́ п. — сыро́й проду́кт;
п. згара́ння — проду́кт сгора́ния;
гэ́та фо́рмула — п. до́ўгіх по́шукаў — э́та фо́рмула — проду́кт до́лгих по́исков;
2. только мн. (съестные припасы) проду́кты;
○ суку́пны грама́дскі п. — эк. совоку́пный обще́ственный проду́кт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
праду́кт, ‑у, М ‑кце, м.
1. Тое, што атрымліваецца ў выніку працы чалавека. У гэтай будыніне хаваліся галоўныя калгасныя прадукты: зерне, бульба і гародніна. Колас. // Вынік якой‑н. дзейнасці, вынік чаго‑н. Матэрыялам літаратурнага вобраза з’яўляецца слова, г. зн. прадукт чалавечай гісторыі. У. Калеснік.
2. Рэч, атрыманая з чаго‑н. або патрэбная для атрымання чаго‑н. Прадукты хімічнай перапрацоўкі дрэва.
3. звычайна мн. (праду́кты, ‑аў). Харчовыя прыпасы. На партах у мяшках былі прадукты: мяса, кансервы, сухары. Шамякін.
•••
Сукупны грамадскі прадукт — усе матэрыяльныя даброты, створаныя грамадствам за пэўны перыяд (звычайна за год).
[Ад лац. productus.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праду́кт м
1. Prodúkt n -(e)s, -e, Erzeúgnis n -ses, -se;
грама́дскі праду́кт Soziálprodukt n;
2. мн:
праду́кты (ежа) Náhrungsmittel pl, Ésswaren pl, Lébensmittel pl
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Праду́кт ’вынік працы чалавека’, праду́кты ’харчовыя прыпасы’ (ТСБМ). З рус. проду́кт (проду́кты) ’тс’, якое праз ням. Produkt з лац. prōductum ’тое, што выраблена’ (гл. Фасмер, 3, 373). У пачатку XX ст. з рус. продукция ’сукупнасць прадуктаў вытворчасці, разумовай працы’ запазычана бел. праду́кцыя (Гіст. лекс., 241). Ст.-бел. прадукт ’працэс у судзе’ (Гарб.), продуктъ ’даклад’ з польск. produkt < лац. productus (Булыка, Запазыч., 266).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
безвітамі́нны, -ая, -ае.
У якім адсутнічаюць вітаміны.
Б. прадукт.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
проду́кт прям., перен. праду́кт, -ту м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
эрза́ц-проду́кт эрза́ц-праду́кт, -та м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
суку́пны совоку́пный;
○ с. грама́дскі праду́кт — совоку́пный обще́ственный проду́кт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
рэктыфіка́т, -у, М -ка́це, м. (спец.).
Прадукт рэктыфікацыі.
|| прым. рэктыфіка́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)