◎ Пле́тня ’пляцёнка асновы’ (бяроз., Шатал.). З польск.pletnia ’пра плецены біч і іншыя пляцёнкі’ (XVII–IX стст.), якое да pleść (Банькоўскі, 2, 607), гл. плесці.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
mleć
незак. малоць;
mleć językiem — малоць лухту; вярзці лухту; плесці глупства
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
pytlować
незак.
1. пытляваць;
2.перан.разм. малоць лухту, плесці глупства
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
pierdolić
pierdol|ić
незак.вульг.плесці глупства;
nie pierdolić! — не трындзі!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
banialuki
мн. глупства, лухта, бязглуздзіца;
pleść banialuki — малоць лухту; плесці глупства
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Лы́барыць ’хлусіць, плесці нешта незразумелае, неверагоднае’ (мядз., Нар. словатв.). Няясна. Відавочна, адносіцца да экспрэсіўных ці гукапераймальных слоў з коранем *lab‑/*leb‑ (гл. Покарны, 651, 655–657).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Плецюха́ ’пляткар’ (Бес.). Параўн. польск.plociuch, pleciuga ’тс’, ’балбатун’ і малар.плытюх з націскам на апошнім складзе, перанесеным на апошні склад у плегроха. Да плесці (гл.).