рамантызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Уявіць (уяўляць), паказаць (паказваць) каго‑, што‑н. у рамантычным ідэалізаваным выглядзе. Па таленту З. Бядуля — гэта мастак, які схільны быў бы рамантызаваць жыццё, шукаць у ім прыгожае. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vórführen

vt

1) выстаўля́ць напака́з, дэманстрава́ць, пака́зваць (vor D – каму-н.)

2) ігра́ць (спектакль), ста́віць (п’есу); дэманстрава́ць, пака́зваць (фільм)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

vórturnen

vi (D) пака́зваць гімнасты́чнае практыкава́нне (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

экспанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., каго-што.

1. Выставіць (выстаўляць) для агляду, паказаць (паказваць) на выстаўцы.

2. Спец. Падзейнічаць (дзейнічаць) святлом на святлоадчувальны фотаматэрыял (фотапласцінку, фотаплёнку, кінаплёнку).

3. У шахматнай гульні — паставіць (ставіць) фігуру пад удар.

[Ад лац. exponere — выстаўляць, паказваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rerun​2 [ˌri:ˈrʌn] v.

1. паўто́рна пака́зваць (фільм і да т.п.)

2. паўтара́ць (мерапрыемства);

rerun a race паўтары́ць забе́г

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ідэалізава́ць

(фр. idéaliser, ад гр. idea = паняцце)

паказваць каго-н., што-н. лепшым, чым ёсць у сапраўднасці; надзяляць ідэальнымі якасцямі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

wyrażać

незак.

1. выказваць, абвяшчаць, гаварыць;

2. адлюстроўваць, паказваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zapisywac się

незак.

1. запісвацца;

2. праяўляць, паказваць сябе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

domineer

[,dɑ:mɪˈni:r]

v.i.

дэспаты́чна панава́ць; тыра́ніць; пака́зваць сваю́ перава́гу, браць верх; дамінава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

штукава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; незак.

1. Разм. Вырабляць, паказваць штукі (у 4 знач.); практыкавацца. Галоўным чынам.. [Сымонка] штукаваўся ў мастацтве такога роду: кракаў, як варона, кукаваў зязюляй, спяваў жаўранкам і заліваўся салаўём на розныя лады. Бядуля.

2. Зал. да штукаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)