ука́зка ж., в разн. знач. ука́зка;

пака́зваць ~кай на ка́рце — пока́зывать ука́зкой на ка́рте;

рабі́ць па ўка́зцы — де́лать по ука́зке

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спяша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. з чым, з інф. і без дап. Старацца зрабіць што-н., трапіць куды-н. як мага хутчэй.

С. з пасадкай дрэў.

С. з уборкай ураджаю.

Спяшайся, бо спознішся на аўтобус.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Пра гадзіннік: паказваць няправільны час.

Гадзіннік спяшаецца на 5 хвілін.

|| зак. паспяша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыяфі́льм м. Bíldband n -(e)s, -bänder; Díafilm m -(e)s, -e;

пака́зваць дыяфі́льм den Díafílm vórführen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

lead the way

ісьці́ папе́радзе або́ напе́радзе, ве́сьці, пака́зваць даро́гу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

проде́лывать​II несов.

1. (выполнять, совершать) прарабля́ць; (проводить) право́дзіць;

проде́лывать большу́ю рабо́ту прарабля́ць (право́дзіць) вялі́кую рабо́ту;

2. (показывать что-л.) разг. рабі́ць, вырабля́ць, вытвара́ць, пака́зваць;

проде́лывать шту́ки вырабля́ць (вытвара́ць, рабі́ць) шту́чкі;

проде́лывать фо́кусы рабі́ць (пака́зваць) фо́кусы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ты́цкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Тое, што і тыкаць ​1. Потым ловіць [бацька] вожыка, садзіць да сподачка, тыцкае яго мордачкаю ў малако. Сачанка. Мастак набіраў на пэндзаль фарбы і, як здавалася Веры, без разбору тыцкаў ім у палатно. Асіпенка.

•••

Пальцам (пальцамі) тыцкаць — тое, што і пальцам (пальцамі) паказваць (гл. паказваць).

Тыцкаць нос куды — тое, што і соваць нос куды (гл. соваць).

Тыцкаць пад нос каму — тое, што і соваць пад нос каму (гл. соваць).

Тыцкаць у вочы — тое, што і тыкаць у вочы (гл. тыкаць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамантызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Уявіць (уяўляць), паказаць (паказваць) каго‑, што‑н. у рамантычным ідэалізаваным выглядзе. Па таленту З. Бядуля — гэта мастак, які схільны быў бы рамантызаваць жыццё, шукаць у ім прыгожае. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vórführen

vt

1) выстаўля́ць напака́з, дэманстрава́ць, пака́зваць (vor D – каму-н.)

2) ігра́ць (спектакль), ста́віць (п’есу); дэманстрава́ць, пака́зваць (фільм)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vórturnen

vi (D) пака́зваць гімнасты́чнае практыкава́нне (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

экспанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., каго-што.

1. Выставіць (выстаўляць) для агляду, паказаць (паказваць) на выстаўцы.

2. Спец. Падзейнічаць (дзейнічаць) святлом на святлоадчувальны фотаматэрыял (фотапласцінку, фотаплёнку, кінаплёнку).

3. У шахматнай гульні — паставіць (ставіць) фігуру пад удар.

[Ад лац. exponere — выстаўляць, паказваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)