áufwinden

*

1.

vt

1) намо́тваць, накру́чваць

2) падыма́ць (лябёдкай)

2.

(sich)

раскру́чвацца; абвіва́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

insurgíeren

1.

vi (s) паўстава́ць, аргані- зо́ўваць паўста́нне

2.

vt падыма́ць на паўста́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dźwigać

незак.

1. несці, насіць, цягнуць;

2. падымаць;

3. будаваць; узводзіць;

4. падтрымліваць; быць апорай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

up​4 [ʌp] v. infml

1. падыма́ць, уздыма́ць; павялі́чваць;

They upped the prices. Яны павысілі цэны.

2. усхо́плівацца, уско́кваць, падско́кваць;

She upped and left without a word. Яна ўсхапілася і выйшла без аніводнага слова.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эрэ́ктар

(англ. erector, ад лац. erigere = падымаць, напружваць)

1) перасоўнае прыстасаванне для механізаванага ўстанаўлівання цюбінгаў або блокаў пры будаванні тунэляў, шахт;

2) анат. мышца, якая выпрамляе якую-н. частку цела, напр. тулава (гл. эрэкцыя 2).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

wíederaufrichten

(impf ríchtete wíeder auf, part II wíederaufgererichtet) падбадзёрваць, суцяша́ць, падыма́ць (чый-н. дух)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufrollen

vt

1) разго́ртваць; раскру́чваць

éine Fráge ~ — падыма́ць пыта́нне

2) зго́ртваць

3) зака́сваць (рукавы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bring up

а) гадава́ць (дзяце́й); узгадо́ўваць

б) выхо́ўваць; адуко́ўваць; навуча́ць

в) прапанава́ць (плян) для дыску́сіі

г) ста́віць на вышэ́йшае стано́вішча; падыма́ць, узво́дзіць уго́ру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lever

[ˈlevər]

1.

n.

падва́жнік -а m.; ва́га f., вага́р -а́, рыча́г -а́ m.

control lever — вага́р кірава́ньня

2.

v.

падыма́ць падва́жнікам, ва́гай, рычаго́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

провозглаша́ть несов.

1. (что — объявлять) абвяшча́ць; (произносить) гавары́ць, каза́ць;

провозглаша́ть респу́блику абвяшча́ць рэспу́бліку;

провозглаша́ть ло́зунги абвяшча́ць ло́зунгі;

провозглаша́ть тост гавары́ць (падыма́ць) тост;

2. (кого, что кем, чем) абвяшча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)