унушэ́нне н.

1. Suggestión f -, -en;

лячы́ць унушэ́ннем durch Suggestión kuríeren;

лёгка паддава́цца ўнушэ́нню sich leicht be¦éinflussen lássen*, leicht be¦éinflussbar sein;

2. (патрабаванне) Éingebung f -, -en, Ánraten n -s; Éinflüsterung f -, -en (нашэптванне)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Зно́іць ’падбухторваць’ (мазыр., ЭШ). Рус., пск., цвяр., кастр. знои́ть ’тлець, гарэць, паліць’, чэш. znojiti, славац. znojiť (sa), н.-луж. znojś, славен. znojíti ’пацець’, серб.-харв. зно̀јити се ’пацець’, ’цяжка працаваць’, балг. уст. зноя се ’пацею; макед. знои се ’пацее’. Ст.-рус. зноити ’паддавацца ўздзеянню гарачыні’. Параўн. ст.-слав. знои гарачыня’, ц.-слав. зноение ’пот’, ст.-рус. зной ’гарачыня’, ’гарачка’. Бел. дыял. значэнне пераноснае, на базе значэння ’паліць — гарэць’, ’падпальваць’. Зноіць — дзеяслоў з суфіксам ‑i‑ti ад znojь, якое разглядаецца як назоўнік, звязаны з дзеясловам zněti ’гарэць’ (< znoi̯ti); параўн. рус. дыял. знеть, зне́я́ть, знить ’гарэць, тлець’, чэш. zněť, рус. зной, серб.-харв., славен. znôj, ’гарачыня, пот’, чэш., славац. znoj ’гарачыня, пот’, польск. znój ’гарачыня’, далейшая этымалогія няпэўная. Параўнанні з гніць — гной недастаткова інфарматыўныя, паколькі і гэта пара не мае цалкам пэўных і.-е. паралелей. Фасмер, 2, 101; Шанскі, 2, З, 103; Махэк₂, 717; Скок, 3, 659; Саднік-Айцэтмюлер, Handwört., 337. Гл. зніч, загнет.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

himself [hɪmˈself]pron.

1. сябе́;

He hurt himself. Ён пара́ніўся.

2. сам

♦

(all) by himself сам, адзі́н, самасто́йна, без (чыёй-н.) дапамо́гі;

(all) to himself то́лькі для яго́;

be/seem himself (пра мужчыну або хлопца) быць у нарма́льным ста́не (здароўя, духу і да т.п.); не паддава́цца чужо́му ўплы́ву

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ulegać

ulega|ć

незак.

1. komu саступаць, скарацца, падпарадкоўвацца, саступаць;

~ć przemocy — саступаць (скарацца) сіле;

~ć rozkazowi — падпарадкоўвацца загаду;

2. цярпець паражэнне (паразу); прайграваць;

3. паддавацца; падпадаць, трапляць пад уздзеянне; зведваць; зазнаваць; падлягаць;

nie ulegać kwiestii — бясспрэчна;

nie ulegać wątpliwosci — не падлягае сумненню; несумненна;

~ć nastrojom — паддавацца настрою (эмоцыям);

~ć halucynacjom — мець галюцынацыі;

~ć przemianom — змяняцца;

~ć zepsuciu — псавацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

yield

[ji:əld]

1.

v.t.

1) прыно́сіць; дава́ць

The land yields a good harvest — Зямля́ дае́ до́бры ўраджа́й

2) саступа́ць; паддава́цца; здава́цца

to yield the way — саступі́ць даро́гу

2.

n.

1) ураджа́й -ю m.

2) прыбы́так -ку m.

3) здабы́так -ку m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

падма́н м.

1. Betrúg m -(e)s;

паддава́цца падма́ну sich betrügen lássen*;

выяўля́ць падма́н éinen Betrúg áufdecken;

◊

падма́нам до́ўга не пражыве́ш Betrúg ist sélten klug;

2. Täuschung f -, -en;

падма́н зро́ку óptische Täuschung;

падма́н слы́ху éine Täuschung des Gehörsinns

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

unterlíegen

* vi (s) (D)

1) саступа́ць, паддава́цца, быць перамо́жаным

2) падляга́ць, знахо́дзіцца ў чыі́м-н. распараджэ́нні

3) падляга́ць (чаму-н.)

es unterlíegt kéinem Zwéifel, dass… — не выкліка́е ніцкага сумне́ння, што…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stoop​2 [stu:p] v.

1. суту́ліць; суту́ліцца; го́рбіць; го́рбіцца;

stoop in walking суту́ліцца падча́с хады́

2. нахіля́ць; нахіля́цца; нагіна́ць; нагіна́цца

3. апуска́цца, дэградзі́раваць;

stoop one’s talents растра́чваць свой та́лент

4. прыніжа́цца;

stoop to cheating апусці́цца да падма́ну;

stoop to anything пайсці́ на што заўго́дна, не грэ́баваць нічы́м

5. саступа́ць, паддава́цца;

stoop to fate скара́цца лёсу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

superior​2 [s(j)u:ˈpɪəriə] adj.

1. ле́пшы; бо́льшы; высакая́касны;

be superior to smth./in smth. быць ле́пшым чым/за што-н.;

They had superior qualities. Яны валодалі цудоўнымі якасцямі.

2. (to) ста́ршы, вышэ́йшы (паводле пасады, чыну і да т.п.)

3. fml ве́рхні, разме́шчаны вышэ́й;

superior planets ве́рхнія плане́ты

♦

rise superior to temptation не паддава́цца спаку́се

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

касі́цца ​1, косіцца; незак.

1. Паддавацца скошванню. Канюшына была радкаватая, касілася лёгка.

2. безас. Пра наяўнасць жадання або магчымасці касіць. З расой лёгка косіцца. □ Так мне лёгка і весела косіцца, У руках я не чую касы. Свірка.

3. Зал. да касіць ​1.

касі́цца ​2, кашуся, косішся, косіцца; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Станавіцца касым (у 1 знач.); крывіцца. Сцяна косіцца. Вокны косяцца.

2. Глядзець не прама, а скоса, убок. Нерашуча ступаючы за Маяй,.. [Чудзін] з жахам касіўся на свой шынель. Карпюк.

3. перан. Адносіцца неадабральна, недаверліва да каго‑н., злавацца. Марына ж не касілася на .. [Пракопа], не абыходзіла бокам. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)