misrepresent

[,mɪs,reprɪˈzent]

v.t.

падава́ць што у фальшы́вым сьвятле́, каза́ць няпра́ўду аб чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пампава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; незак., што і без дап.

Падаваць або здабываць што‑н. помпай. Чуваць толькі шум інжэктараў, якія зацята пампуюць ваду ў кацёл. Васілёнак. Нізіну перасякае густая сетка асушальных каналаў, з іх безупынна пампуюць ваду ў мора. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жа́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; заг. жалься; незак.

1. Выказваць жальбу, нездаволенасць; бедаваць. — Вот едзем, дык едзем! — жаліўся ціха ў цемені стары барадаты селянін. Нікановіч.

2. Наракаць, скардзіцца на каго‑н.; падаваць скаргу. — Скажы сыну, што не дарую яму, жаліцца пайду. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подноси́ть несов.

1. падно́сіць;

2. (угощать) частава́ць (чым); (подавать) падава́ць (што);

3. (дарить) дары́ць; дава́ць гасці́нца; см. поднести́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагу́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. Падаваць час ад часу якія‑н. гукі. За сялом, на станцыі, пагукваў паравоз. Гамолка.

2. Пакрыкваць час ад часу. Коням было цяжка, гаспадары плечукамі пхалі вазы, пацмоквалі, пагуквалі. Чорны. Пагукваюць хлопцы і падважваюць бервяно. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

персаніфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Кніжн. Падаць (падаваць), увасобіць (увасабляць) неадушаўлёныя прадметы або абстрактныя паняцці ў вобразе чалавека, асобы. Персаніфікаваць прыроду. □ У адной з песень Багушэвіч персаніфікаваў гора ў жывую істоту, ад якой ніяк не можа збавіцца селянін. Шкраба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адгукацца, адклікацца, адзывацца, абзывацца, аказвацца □ падаваць голас

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

ска́рдзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; незак.

1. на каго-што і са злуч. «што». Выказваць скаргі (у 1 знач.).

С. на нястачу.

Яна скардзіцца, што ўвесь час хворая.

2. на каго-што. Падаваць скаргу (у 2 знач.).

С. ў суд.

3. на каго (што). Даносіць, нагаворваць (разм.).

С. начальству на калегу.

|| зак. паска́рдзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца і наска́рдзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

post​4 [pəʊst] n.

1. ме́сца, паса́да;

apply for a post падава́ць зая́ву на паса́ду;

resign (from) a post звальня́цца з паса́ды

2. mil. пост

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hínreichen

vt

1) падава́ць, праця́гваць

2) хапа́ць, быць дастатко́вым

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)