грама́тыка, ‑і,
1. Сукупнасць правіл
2. Раздзел мовазнаўства, які вывучае будову слова і сказа ў мове і адпаведна гэтаму падзяляецца на марфалогію і сінтаксіс.
[Грэч. grammatikē.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грама́тыка, ‑і,
1. Сукупнасць правіл
2. Раздзел мовазнаўства, які вывучае будову слова і сказа ў мове і адпаведна гэтаму падзяляецца на марфалогію і сінтаксіс.
[Грэч. grammatikē.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ажыццяві́ць, ‑яўлю, ‑явіш, ‑явіць;
Здзейсніць, выканаць на практыцы; зрабіць рэальнасцю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прае́кт
(
1) распрацаваны план стварэння,
2) папярэдні тэкст якога
3) задума, план.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ГРАДУІРО́ЎКА (
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
куро́рт
(
мясцовасць з прыроднымі лекавымі сродкамі (мінеральнымі крыніцамі, гразямі і
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
прае́кт, ‑а,
1. Распрацаваны план стварэння,
2. Папярэдні тэкст якога‑н. дакумента.
3. План, задума.
[Ад лац. projectus — кінуты наперад.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дваро́вы
1. (относящийся ко двору) дворо́вый;
2. (относящийся к усадьбе) уса́дебный; поме́стный;
3.
4.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
планіро́ўка
1.
2.
планіро́ўка гарадо́ў Städteplanung
3. (размяшчэнне) Ánlage
планіро́ўка працо́ўнага ме́сца Árbeitsplatzgestaltung
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
АСТРАНАМІ́ЧНАЯ ГЕАДЭ́ЗІЯ,
раздзел геадэзіі, які вывучае тэорыю і метады
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ста́вішча Месца на рэчцы, дзе была плаціна або млын (
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)