граматыка, ‑і,
1. Сукупнасць правіл пабудовы слова і сказа, уласцівых якой‑н. мове.
2. Раздзел мовазнаўства, які вывучае будову слова і сказа ў мове і адпаведна гэтаму падзяляецца на марфалогію і сінтаксіс.
[Грэч. grammatikē.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)